Ο πίνακας εικονίζει μια καθιστή γυμνή γυναίκα σε προφίλ να προβάλλει μπροστά από ένα είδος παραβάν σε έναν άδειο χώρο. Η μορφή μοιάζει χαμένη στις σκέψεις της, στη μοναξιά της, στη γυμνότητά της. Το έργο του Χρόνης Μπότσογλου (1941-2022) είναι αμιγώς ανθρωποκεντρικό. Σε όλη την καλλιτεχνική του πορεία ασχολήθηκε με την ανθρώπινη μορφή, την οποία απέδιδε με ένα προσωπικό εξπρεσιονιστικό λεξιλόγιο. Με κύριο όχημα το χρώμα ζωγράφισε με διαφορετικά μέσα (ελαιογραφία, παστέλ, υδατογραφία) πλήθος ανθρώπων (εδώ τη σύζυγό του) με σκοπό να αποτυπώσει όχι μόνο τα προσωπογραφικά χαρακτηριστικά τους αλλά να διερευνήσει διαχρονικά υπαρξιακά ερωτήματα, όπως τη φθαρτότητα του ανθρώπου, τη μοναξιά, τη μνήμη, τις σχέσεις. Η Ελένη έχει αποτυπωθεί στον καμβά του Μπότσογλου σε αποχρώσεις του μπεζ, του κίτρινου, του γκρι. Η γυμνή της σάρκα μοιάζει προέκταση της γκρι καρέκλας πάνω στην οποία κάθεται. Το λευκό παραβάν προσδίδει στο έργο το απαραίτητο φως. Το κίτρινο βάθος ολοκληρώνει την ισορροπία των χρωματικών τόνων.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG