δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
Ο Στέργιος Τσιούμας κατάγεται από την επαρχία Βοΐου της Δυτικής Μακεδονίας. Γεννήθηκε στο Ζαΐρ το 1954 και εγκαταστάθηκε οριστικά στη Θεσσαλονίκη το 1964. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. και μαθήτευσε φωτογραφία κοντά στον Μάνο Στεφανίδη και σε ελεύθερα μαθήματα στη Σχολή “75″ των Βρυξελλών. Άσκησε το επάγγελμα του αρχιτέκτονα στη Θεσσαλονίκη. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, ενώ έχει βραβευτεί σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς. Διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος και είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.
Το φωτογραφικό του έργο προσφέρει μια σειρά έντεχνων ντοκουμέντων από την αρχιτεκτονική μεταμόρφωση της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του '70, συνιστώντας καταγραφή του κοινωνικού, αστικού ήθους της εποχής με έμφαση στο δομημένο περιβάλλον. Επιλεγμένες φωτογραφίες από το αρχείο του καλλιτέχνη εκτέθηκαν υπό τον τίτλο «Μια ανήσυχη βόλτα. Φωτογραφίες από τη Θεσσαλονίκη του '70» στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Photosynkyria 2006 που οργάνωσε το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.
Ανάμεσα στις φωτογραφίες του Στέργιου Τσιούμα συγκαταλέγονται και ορισμένες νυχτερινές λήψεις που αποτυπώνουν βραδινές όψεις της Θεσσαλονίκης με μια αφαιρετική διάθεση. Η παρούσα εικόνα έχει στο επίκεντρο την αποτύπωση ενός τηλεφωνικού θαλάμου που βρισκόταν στην περιοχή του Λευκού Πύργου. Ο έντονα φωτισμένος θάλαμος με την ογκώδη συσκευή τηλεφώνου ορθώνεται εμφατικά στο πεζοδρόμιο με το πυκνό σκοτάδι περιμετρικά να αφαιρεί από την εικόνα τη σημασία της τοποθεσίας λήψης. Ο εμφανής καλλιτεχνικός χαρακτήρας δεν στερεί από την φωτογραφία την τεκμηριωτική της διάσταση καθώς φέρνει στο προσκήνιο ένα στοιχείο που έχει τεχνολογικά παρέλθει και εκλείπει από το σύγχρονο τοπίο της πόλης.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.