Ο Κώστας Πανιάρας στη σειρά έργων του «Ημέρα και Νύχτα», την οποία ξεκινάει να δουλεύει στα τέλη της δεκαετίας του 1970, καταφέρνει να μεταδίδει μια συνέχεα γαλήνιας αταραξίας και αιωνιότητας, μέσα από μια ρυθμική εναλλαγή των βασικών χρωμάτων –κόκκινα, μπλε, συνδυασμένων άλλοτε με λευκό και μαύρο και άλλοτε με χρυσό ή ασημένιο- που μεταφέρει στον μουσαμά. Και ενώ τα πρώτα χρόνια αυτό συμβαίνει δουλεύοντας με πινέλα και χρώματα, τα επόμενα επιστρατεύει άλλου είδους υλικά, όπως στην περίπτωση του έργου που ανήκει στη συλλογή του MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, το βινύλιο. Η προσθήκη αυτή, η οποία ταυτόχρονα δημιουργεί τα «πτυχωτά» του έργα, καθώς παύουν πλέον να είναι αυστηρά δισδιάστατα, τον οδηγεί στην περαιτέρω αναζήτηση της τρίτης διάστασης στη δουλειά του.
(EL)
In his series "Day and Night", which he began working on in the late 1970s, Costas Paniaras succeeds in conveying a continuum of serene unrest and eternity through a rhythmic alternation of basic colours - red, blue, sometimes combined with white and black and sometimes with gold or silver - that he transfers onto canvas. And while in the early years this is done by working with brushes and paints, in the later years he enlists other kinds of materials, as in the case of the work in the collection of the MOMus Museum of Contemporary Art, vinyl. This addition, which at the same time creates his "folded" works, as they are no longer strictly two-dimensional, leads him to further explore the third dimension in his work.
(EN)
1 JPEG
