Ο Γιώργος Λαζόγκας στην πρώτη του έκθεση, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '70, κολλά στην επιφάνεια των έργων του, φωτοτυπίες και ακανόνιστου μεγέθους διαφανή ή χρωματιστά χαρτιά, πολλά από τα οποία στη συνέχεια ξύνει και αποκολλά, επιθυμώντας να αποδώσει την έννοια του παλίμψηστου. Η ζωγραφική του είναι χειρονομιακή και ενστικτώδης με επίκεντρο το σχέδιο. Με άμεσο τρόπο καταγράφονται ο συναισθηματικός του κόσμος και οι αντιλήψεις του για φιλοσοφικές έννοιες, όπως ο χρόνος, ενώ ταυτόχρονα αναζητά αρχέτυπα και εικόνες απ’ την κλασική αρχαιότητα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 τα περισσότερα έργα αποτελούνταν από συνθέσεις σε λευκό φόντο, πάνω στις οποίες τοποθετούνταν κομμάτια έγχρωμων φωτογραφιών από λεπτομέρειες της διακόσμησης αγγείων και από αγάλματα της κλασικής περιόδου(όπως αυτό του Απόλλωνα απ’ το αέτωμα του ναού του Δία στην Ολυμπία). Σε αυτά τα έργα το στοιχείο του χρόνου εμφανίζεται με διαφορετική διάσταση: ενώ σε προηγούμενες περιόδους το πέρασμα του περνά μέσα από τα διαδοχικά στρώματα της επιφάνειας, τώρα χρησιμοποιείται περισσότερο η αναδρομή στο ιστορικό καλλιτεχνικό παρελθόν.
(EL)
Yorgos Lazongas in his first exhibition in the mid-70s already pastes on the surface of his works photocopies and irregular shaped transparent or colored papers, that afterwards he scratches and unsticks, trying to convey the meaning of the palimpsest. His painting is gestural and intuitive, having time as its core. With a direct manner his emotional world and his perceptions on philosophical concepts, like time, are being recorded, whilst at the same time he is looking for archetypes and images from the classical antiquity. In the beginning of the 90s most of his works consist of compositions on white background, on top of which are being placed pieces of colored photographs of details from decorated pottery and from classical statues (such as the one of Apollo from the pediment of the Zeus temple in Olympia). In those works, the element of time is present in a different dimension: while in previous periods its passing goes through the subsequent layers of the surface, now he uses more the recursion of the historical artistic past.
(EN)
1 JPEG
