δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*

1  ψηφιακό αρχείο

basic type logo 1 JPEG

δείτε ή κατεβάστε το ψηφιακό αρχείο
απευθείας από τον ιστότοπο του αποθετηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-SA 4.0
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
CC_BY_NC_SA



"Αχαρνής" Αριστοφάνη

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα
Ρούσσος, Τάσος
Μιχόπουλος, Άρης
Κουτσουδάκη, Αφροδίτη
Τρανουδάκης, Μιχάλης
Μιχαηλίδη, Δόνη
Σοφιάδου, Κόννη
Χαϊκάλης, Παύλος
Τζελέπης, Σταμάτης
Παλαιοχωρίτης, Δημήτρης
Τζουμάκης, Δημήτρης
Κυριακίδης, Γιώργος
Αβραμιώτης, Κώστας
Μπάσης, Κώστας
Αθανασόπουλος, Στέφανος
Δημοτικό Θέατρο Περιστερίου

Κουτσουδάκη, Αφροδίτη
Αθανασόπουλος, Στέφανος
Μπάσης, Κώστας
Τζελέπης, Σταμάτης
Σοφιάδου, Κόννη
Κυριακίδης, Γιώργος
Χαϊκάλης, Παύλος
Αβραμιώτης, Κώστας
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα
Μιχόπουλος, Άρης
Ρούσσος, Τάσος
Τρανουδάκης, Μιχάλης
Τζουμάκης, Δημήτρης
Δημοτικό Θέατρο Περιστερίου
Μιχαηλίδη, Δόνη
Παλαιοχωρίτης, Δημήτρης

Το θέμα της κωμωδίας του Αριστοφάνη «Αχαρνής» είναι η ειρήνη. Μια ειρήνη εξαιρετικά ιδιάζουσα , όμως, που δεν αφορά στο σύνολο ενός λαού αλλά στην ευδαιμονία ενός και μόνο ανθρώπου. Του Αθηναίου πολίτη Δικαιόπολη που, κατά τον έκτο χρόνο του Πελοποννησιακού πολέμου, σύναψε συνθήκη ειρήνης με τους Σπαρτιάτες, αποκλειστικά για τη δική του οικογένεια! Μια ουτοπία ενός ποιητή αντιφατικού, ο οποίος έδειχνε ν' αδιαφορεί για τις αληθινές αιτίες των πραγμάτων και ν' αγνοεί τη διαλεκτική της ιστορίας. Κι ένα θεατρικό πρόσωπο που επιβάλλει το δικό του παιγνίδι και τους κανόνες του και εμπορεύεται ερήμην των γεγονότων. Όλα στην αγορά και πώληση- και η ειρήνη ένα παίγνιο. Πολιτικοί και στρατηγοί μετακινούν πλαστικά αεροπλανάκια και παίζουν «κουτσό» στον παγκόσμιο χάρτη. Κι όμως, το παιγνίδι κάποτε αποτελούσε την ψυχαγωγία των παιδιών στο σοκάκι μπροστά στο σπίτι, στην αυλή του σχολείου, στην αλάνα της γειτονιάς. Παιγνίδι επικοινωνίας και δημιουργικότητας που ξόρκιζε το κακό δείχνοντας την κωμική του πλευρά. Παιγνίδι που το λέγαμε «ο πόλεμος» και όχι «η ειρήνη» Γιατί γνωρίζαμε ότι τα κράνη ήταν από χαρτί και τα τουφέκια ξύλινα και ζούσαμε τη δική μας ουτοπία, αφού ο φίλος που «σκοτώσαμε» θα μας περίμενε στο παρακάτω τετράγωνο. Και το βραδάκι, σκαρφαλωμένοι στη μάντρα του θερινού κινηματογράφου, βλέπαμε μάχες σινεμασκόπ. Αυτό το παιγνίδι διαλέξαμε για θεατρική φόρμα στους «Αχαρνής». Το έργο ξετυλίγεται στον τόπο του παραμυθιού και της ουτοπίας μας: σ' ένα εγκαταλειμένο θερινό σινεμά, όταν μια παρέα παιδιών εισβάλλει στο χώρο και διακωμωδεί τη σοβαρότητα των «μεγάλων». Μια παρέα παιδιών που γνωρίζει την διαδικασία της πολιτικής οικονομίας αλλά τραγουδάει και παίζει «εν ου παικτοίς» γιατί φυλάει ακοίμητητη φλόγα της ελπίδας στη ψυχή της. Άρης Μιχόπουλος

Φωτογραφία
Εκδήλωση

8 Ιουλίου 1994
Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”


2015-02-03T14:48:39Z


1994


Θέατρο
Κωμωδία
Αριστοφάνης

Εικόνα

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.