"Ο Μποστ και στη "Μαρία" δεν ξεχνά τις κλασσικές του ελληνικούρες, τα απροσδόκητα απαρέμφατα και
τις μετοχές, τις αιφνιδιαστικές ανατροπές του μύθου, τους παραλογισμούς, το αναρχικό του γράψιμο που
μπορεί να ενώσει άσχετα μεταξύ τους πρόσωπα, ιστορίες, είδη θεάτρου και καταστάσεις. Δεν ξεχνά τους
σπαρταριστούς ομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους και καταφέρνει μέσα από έναν υπερρεαλισμό να
είναι βαθύτατα λαϊκός και "πανούργος" σατιρικός. Με τον πιο απλό τρόπο κάνει κοινωνική σάτιρα που
τσακίζει κόκκαλα.
Το μυαλό του κάνει εξωφρενικά άλματα και έχει τη θαυμαστή ικανότητα να μπερδεύει αρχαίους μύθους
με σύγχρονους, όπως συμβαίνει και στο έργο, που ταυτίζει τα πάθη της Μαρίας με αυτά της Ιοκάστης του
Σοφοκλή." Κώστας Τσιάνος
"Ο Μποστ έχει το χάρισμα των μεγάλων σατιρικών. Σοβαρολογεί. Ο Μποστ λέει τα πλέον εξωφρενικά
πράγματα με τον αγιασμένο ζευγαρωτό δεκαπεντασύλλαβο του Ερωτόκριτου όπως έγινε λαϊκός στην
κυρίως Ελλάδα από το δραματικό ειδύλλιο, την Γκόλφω και την Εσμέ την Τουρκοπούλα. Και αυτή είναι η
σατυρική σοφία του Μποστ. Η νομιμότητα του στίχου, ο εξωφρενισμός του θέματος και η αποθέωση της
ελληνικούρας. Η σχιζοφρένια αυτού του τύπου εντοπίζεται κυρίως στη γλώσσα. Και το εύρημα του Μποστ
εδώ και χρόνια αποθέωσε, κρεμώντας του ταυτόχρονα τενεκέδες, τον γλωσσικό μας τραγέλαφο.
Παίζοντας με τις λέξεις, τα μέτρα, τις αιφνίδιες ομοιοκαταληξίες, τα απροσδόκητα σχήματα λόγου και την
παθολογία της γραμματικής και του συντακτικού, ο Μποστ αποκαλύπτει την ψυχή μας, μια περιδεή ψυχή
που αγκιστρώνεται στον αρχαίο μύθο για να βουλιάξει στη λάσπη του σήμερα." Κώστας Γεωργουσόπουλος
1 JPEG
