δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : CC BY-NC-SA 4.0
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
Πάνω από 15 χρόνια τραγουδοποιός, στοιχειωμένος στην Πλατεία Εξαρχείων και στα Προπύλαια. Μαρκαρισμένος με το στίγμα του περιθωριακού. Με τρεις δίσκους και αρκετές "παράνομες" κασέτες στο ενεργητικό του, που τις πουλούσε ο ίδιος.
Ο Νικόλας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Αύγουστο του ‘49 και μέχρι τα 18 του μεγάλωσε στην Κοζάνη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλαος Ασημόπουλος. Τελειόφοιτος λυκείου, στέλνει ένα κείμενό του σε μια εφημερίδα της Θεσσαλονίκης
με το ψευδώνυμο "Νικόλας Άσιμος" και από τότε το καθιερώνει. Μαθαίνει μόνος του λατινικά και το 1967 περνάει στη φιλοσοφική. Ξεκινώντας τη φοιτητική του ζωή, αγοράζει
μια κιθάρα και αρχίζει να μαθαίνει μόνος του να παίζει. Ταυτόχρονα προσπαθεί να ξαναδημιουργήσει το φοιτητικό θέατρο, στο υπόγειο της Σχολής και ανεβάζει Αριστοφάνη,
Μολιέρο και Μένανδρο. Το ’73 έρχεται στην Αθήνα. Ανοίγει μία μπουάτ και συνεργάζεται με τους Τζαβέλλα, Μπουλά, Ζουγανέλη κ.ά. Το ’74 ηχογραφεί για την "Λύρα" τον πρώτο του δίσκο : "Ρωμιός - Μηχανισμός". Το ’76 από τη σχέση του με την Λίλιαν Χαριτάκη αποκτά μία κόρη. Το ’83 ανοίγει ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια [Καλλιδρομίου 53] και το ονομάζει "χώρο προετοιμασίας". Ο Νικόλας Άσιμος με τα τραγούδια του, τον τρόπο ζωής του, τα χάπενιγκ που κάνει στους δρόμους της Αθήνας, με αφορμή την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χαλάει τη βιτρίνα της "καθώς πρέπει" κοινωνίας. Με την ευαισθησία του ταράζει τα νερά, τρομάζει. Οι αρχές κατασκευάζουν κατηγορίες για να τον φυλακίζουν. Οι αντιστάσεις του αρχίζουν να αποδυναμώνονται και ο ψυχολογικός του κόσμος διαταράσσεται σοβαρά. Στις 17 Μάρτη του 1988 ο Νικόλας Άσιμος δίνει τέλος στη ζωή του, στο σπιτάκι της Καλλιδρομίου.
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
1 JPEG
