Η «ΕΛΕΝΗ» είναι χαρακτηριστικό δείγμα ιλαροτραγωδίας, μιας και εδώ το καθαρά δραματικό στοιχείο υπονομεύεται από το κωμικό. Η ίδια η υπόθεση του έργου άλλωστε τοποθετεί το εμβληματικό πρόσωπο της Ωραίας Ελένης όχι στην Τροία αλλά στην Αίγυπτο. Στην Τροία, σύμφωνα με την εκδοχή αυτή του Ευριπίδη, πήγε το αιθέρινο είδωλο της και η ίδια η Ελένη αμόλυντη, αθώα και άσπιλη περιμένει τον άντρα της στην Αίγυπτο, πιστή στο γάμο της. Κι έτσι ο Τρωικός Πόλεμος έγινε για ένα «πουκάμισο αδειανό»… Η παράσταση κινείται ακριβώς πάνω στη διαχωριστική γραμμή κωμικού και τραγικού κρατώντας τις λεπτές ισορροπίες που ένα τέτοιο έργο απαιτεί ενώ τονίζεται η «Πιραντελική» διάσταση του με το παιχνίδι μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι». Η «άχρονη» όψη της παράστασης συνδυάζεται με τον ήχο ανακατασκευασμένων αρχαίων οργάνων μιας και ο συνθέτης της παράστασης, Νίκος Ξανθούλης, έχει διεθνή αναγνώριση σε καλλιτεχνικό και ερευνητικό επίπεδο στον τομέα της αναβίωσης της αρχαίας ελληνικής μουσικής.
1 JPEG
