SearchCulture.gr | Αναζητήστε τεκμήρια πολιτισμού, ιστορίας και τέχνης στο SearchCulture.gr

1 - 30 από 139 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Πάπα, Τσάτσα και Ρεντίνα πως περνατ' από την πείνα

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Άρχοντες απ' τη Ρεντίνα πως περνατ' από την πείνα; Ψωμί, φαΐ (τυρί) δεν έχομε, αλλιώς καλά πορεύομε

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Είχα ένα σκοινί στη τσεπη μου, το' βανα μακρύ, δεν έφτανε, το' κοψα κι το κομπόδιασα, έφτασε κι περίσσιψε

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Για να ζήση κανείς στη Ρεντίνα πρέπει να είναι ή σιδερένιος ή μαλαματένιος

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Της Παπαντής, άμα κάνη ήλιο, λιάζει η αρκούδα τα παιδιά της. “Λιαστήτε, πιδιά μ', λιαστήτι, γιατί 40 μέρες ήλιο δε θα δήτι”

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στα κακά χωριά το Μάη βρέχ' τη νύχτα

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η πέτρα π' μέν' στον τόπο τ'ς, μουσκλιάζει

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Αρχοντολόϊ το Σμόκοβο κάστρο η Ρεντίνα

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Πέζα μήλου, πέζα ρόϊδο. Δεν πιζεύου, καμαρώνου τάμα 'που τον πεθερό μου, τάμα 'πο την πεθερά μου

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο αετός από πάνω απ’ τον ουρανό, βάσταε ήσκιο στον τσοπάνη, που φύλαγε τα γελάδια του Αγίου Βασιλείου. Όταν ήταν ανάγκη να βγουν στο λιβάδ’ κι έκανε ζέστη, ο αετός του κράταγε ήσκιο. (Άγιος Βασίλειος εξ Αγκύρας)

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Είχ’ έναν Ταύρο ο Αγ. Βασίλειος (είχε πολλές γελάδες) κι έτρεχε στα σπαρτά. Οι άρχοντες εδώ ήθελανε να τον σκοτώσουν. Έστειλαν το Γιαννούλη με ντουλαρμάδες (όπλα της εποχής) να τουφεκίσ’ τον ταύρον αλλά δεν έπιαν’. Αυτός κατάλαβε πώς ήταν θαύμα. Σηκώθ’κε κι έφυγε. Πασιάς τότες ήταν ο κύρ Μάρκος. «Κύρ Μάρκο, δεν πάω» Άλλος λέει : «θα πάω εγώ κι θα του χέσω τον πατέρα». Πήγε και βάνει βόλια και τον σκοτώνει. Γυρίζει σπίτι τ’, δυό παιδιά νεκρά. Στο δρόμ’ που πάγαιναν τον απαντάει ένας χωριανό;. «Τι έφκιασες, Σπύρο;» «Τ’ γάμ’σα την πίστ’». «Έλα τώρα σπίτι σ’, να δείς τι έκαμες». Πάει στο σπίτι βρήσκει τα δυό παιδιά νεκρά

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα. Ήτανε του Μοναστηριού, κείνα τα χτήματα (βακούφ΄κα), κι οι Σμοκοβίτες τα πήραν δ’κά τους. Μα ποτέ δεν είδαν προκοπή. Στις μέρες τση γριάς μου, ο ηγούμενος Θεόκλητος (Κρητικός) έκανε προσωρινά μέτρα για ένα χτήμα στην Κουρουμ΄λιά κι τα κίρδησε ο Γιαννόπ’λος, τα προσωρινά. Έρριξε το κειμήλιο στα βάτα. «Αν Αγ. Βασίλειε, δε δώσ’ς θάμα, δε σε παίρνω». Ενώ ήταν λιακάδα, έρχεται μίνια βροχή και του πήρι του κουρίτσ’ κι πνίγ’κε (είχι βλάχα)

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάπουτε ο Χρ. παρ’σιάστηκε σ’ έναν πούκανε χωράφ’. – Τι φκιάν’ς; - Σπέρνω. Μέσα στην ξέρα θα γέν; - Έ, ναι, τώρα γυρίζ’ κι του φιγγάρ’ κι ίσως θα πάρ’ς καμιά βρουχή. Ο Χριστός έφυγε σ’ άλλον. – Τι φκιάν’ς; - Σπέρνω. – Μέσα στ’ν ξέρα σπέρν’ς; - Ιγώ του ρίχνω στου Θεού τ’ αμπάρ’. Κι ο Θεός έχ’ την έγνοια τ’. Σύρι κι πες σι κείνου τον φιγγαριασμένον, ότι τώρα θα ρίξ’ μιγάλη βροχή κι θα τ’ πάρ’ τα βόδια. Και έρριξ’ καταρράχτη. Ο Θεός όταν θελέση για να βρέξ’, δεν εξετάζ’ φιγγάρια.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η μπουλντόζα πιο κάτ’ από το Σμόκοβο βρήκε δυο μνήματα συνεχόμενα με κοινή πλάκα. Βρήκανε κόκκαλα μέσα. Μεγάλα σαν από γίγαντες. Λένε πως κάποτε όταν πέθαινε στα παλιά χρόνια ο άντρας, πεθαινε κοντά κι έθαβαν και τη γυναίκα κι έτσι εξηγείται ο τάφος αυτός των δύο.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Αν θα κοιμηθής με ραϊλόν, τέτοιος θα ξυπνήσ'ς

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Με τη φλόγα δρουσίζ' με το νερό ζ'ματίζ'

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το έθιμο χαλάει το νόμο!

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το θέλοντας ο βλάχος μη θέλοντας ο ζωγράφος φόρεσε και συ Χριστέ, κόκκινα παπούτσια

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Με γκαϊδόν άμα κοιμ'θής, θα γκαϊδίζ'ς ως το πρωΐ

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μήτε ήταν, μούδ' εφάνη!

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Πίτα – κότα το Γεννάρ' κόκκοτο τον αλωνάρ'

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Των αγ. Σαράντα, σαράντα φάε, σαράντα πιέ, σαράντα δωσ' για την ψυχή σ' και σαράντα φύτεψε

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο ανθρώπος δεν παίρνει τίποτις άλλο, μόνο τρείς φηναριές χώμα κι ένα μέτρο τόπο

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Απρίλ'ς βγαίνει κι Μάης μπαίνει

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Βρε αδερφέ μου, μήπως ήθελες να σ' καλέσω με την κόφα;

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Δε κοιτάμε τον κλέφτη, τον τορό γυρεύομε

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κόφα ήθελες για να 'ρθης;

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Καλύτερα να με πουν κιοτή, παρά μακαρίτη

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Έφερναν τη λίρα στο δισάκι

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Βυζαντινό αγγείο από το μεσημβρινό κλίτος.

Τύπος τεκμηρίου: Αγγείο, Αρχαιολογικό αντικείμενο
Δημιουργός: Άγνωστος δημιουργός
Τόπος: Ρεντίνα
Φορέας: Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Πάπα, Τσάτσα και Ρεντίνα πως περνατ' από την πείνα

Άρχοντες απ' τη Ρεντίνα πως περνατ' από την πείνα; Ψωμί, φαΐ (τυρί) δεν έχομε, αλλιώς καλά πορεύομε

Είχα ένα σκοινί στη τσεπη μου, το' βανα μακρύ, δεν έφτανε, το' κοψα κι το κομπόδιασα, έφτασε κι περίσσιψε

Για να ζήση κανείς στη Ρεντίνα πρέπει να είναι ή σιδερένιος ή μαλαματένιος

Της Παπαντής, άμα κάνη ήλιο, λιάζει η αρκούδα τα παιδιά της. “Λιαστήτε, πιδιά μ', λιαστήτι, γιατί 40 μέρες ήλιο δε θα δήτι”

Στα κακά χωριά το Μάη βρέχ' τη νύχτα

Η πέτρα π' μέν' στον τόπο τ'ς, μουσκλιάζει

Αρχοντολόϊ το Σμόκοβο κάστρο η Ρεντίνα

Πέζα μήλου, πέζα ρόϊδο. Δεν πιζεύου, καμαρώνου τάμα 'που τον πεθερό μου, τάμα 'πο την πεθερά μου

Αν θα κοιμηθής με ραϊλόν, τέτοιος θα ξυπνήσ'ς

Με τη φλόγα δρουσίζ' με το νερό ζ'ματίζ'

Το έθιμο χαλάει το νόμο!

Το θέλοντας ο βλάχος μη θέλοντας ο ζωγράφος φόρεσε και συ Χριστέ, κόκκινα παπούτσια

Με γκαϊδόν άμα κοιμ'θής, θα γκαϊδίζ'ς ως το πρωΐ

Μήτε ήταν, μούδ' εφάνη!

Πίτα – κότα το Γεννάρ' κόκκοτο τον αλωνάρ'

Των αγ. Σαράντα, σαράντα φάε, σαράντα πιέ, σαράντα δωσ' για την ψυχή σ' και σαράντα φύτεψε

Ο ανθρώπος δεν παίρνει τίποτις άλλο, μόνο τρείς φηναριές χώμα κι ένα μέτρο τόπο

Απρίλ'ς βγαίνει κι Μάης μπαίνει

Βρε αδερφέ μου, μήπως ήθελες να σ' καλέσω με την κόφα;

Δε κοιτάμε τον κλέφτη, τον τορό γυρεύομε

Κόφα ήθελες για να 'ρθης;

Καλύτερα να με πουν κιοτή, παρά μακαρίτη

Έφερναν τη λίρα στο δισάκι

Βυζαντινό αγγείο από το μεσημβρινό κλίτος.