Ο Κωνσταντίνος Τυπάλδος, γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλληνίας την 17η Φεβρουαρίου 1795 , γιος του Αλοϊσίου και της Αικατερίνης, το γένος Κρασσά. τα πρώτα γράμματα έμαθε στην πατρίδα του. Αφού μετέβη στο γυμνάσιο της Χίου, μαθήτευσε πλησίον του διδασκάλου Αθανασίου του Παρίου. Χειροτονήθηκε διάκονος υπό του τότε Κεφαλληνίας Ιωαννικίου το 1817. το 1819 προσελήφθη ως διάκονος του μητροπολίτου Τριπόλεως και τοποτηρητού του θρόνου Κεφαλληνίας Αγαθαγγέλου Τυπάλδου Κοζάκη. Έπειτα μετέβη στη Βενετία όπου εργάσθηκε σε ελληνική ορθόδοξο κοινότητα και δίδαξε στο Φλαγγινιανό Γυμνάσιο. Το 1824 χειροτονήθηκε ιερέας στην Κεφαλλονιά και το 1826 διορίστηκε ιεροκήρυκας και άρχισε τη διδακτική και ακαδημαϊκή του δράση στην υπό του Γκίλφορδ αρτισύστατο τότε Ιόνιο Ακαδημία (1824). Το 1840-1841 για δεκαοκτώ μήνες ήταν εξόριστος στις Στροφάδες Ζακύνθου για την αντιβρεττανική του δράση. Στις 12 Οκτωβρίου 1842 εξελέγη τοπικά Μητροπολίτης Κεφαλληνίας αλλά η Βρετανική αρμοστεία ακύρωσε την εκλογή του στις 21 Οκτωβρίου 1842. Αρχές του 1843 (17 Μαΐου) έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και το 1844 διορίστηκε υπό του Οικουμενικού Πατριάρχου Γερμανού Δ και της Αγίας και Ιεράς Συνόδου ο πρώτος Σχολάρχης και καθηγητής της θεολογίας και της φιλοσοφίας. Την 4η Ιουνίου 1845 έλαβε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτου του οικουμενικού θρόνου, την 21η Αυγούστου 1847 το οφφίκιο του μεγάλου αρχιμανδρίτου και γενικού ιεροκήρυκος του πατριαρχικού θρόνου και τον Αύγουστο του 1848 εξελέγη τιτουλάριος Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως. Η χειροτονία του έγινε την 15η Αυγούστου 1848, εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με πατριαρχική και συνοδική Θ. Λειτουργία στον Πατριαρχικό Ναό. Ο Τυπάλδος αποχώρησε οριστικά από τη σχολαρχία το 1865 και μετέβη στην γενέτειρά του όπου πέθανε την 19η Νοεμβρίου 1867. Η περίοδος της σχολαρχίας του Κωνσταντίνου Τυπάλδου στην Χάλκη ήταν σημαντική. Ένεκα του σπουδαίου έργου του ως θεολόγου, διδασκάλου, σχολάρχη, συγγραφέα, ιεροκήρυκα και εκκλησιαστικού άνδρα, κατατάσσεται στην χορεία των μεγάλων εκκλησιαστικών μορφών του ιθ αιώνα.
(EL)
Konstantinos Typaldos was born in Lixouri, on February 17, 1795, the son of Aloysios and Aikaterini, née Krassa. His primary education took place in his homeland. After going to the gymnasium of Chios, he studied under the teacher Athanasios Parios. He was ordained deacon by the then Metropolitan of Cephalonia, Ioannikios in 1817. In 1819 he was hired as a deacon of the Metropolitan of Tripoli and Vicar of the throne of Cephalonia, Agathangelos Typaldos Kozakis. He then went to Venice where he worked in a Greek Orthodox community and taught at the Flanginian Gymnasium. In 1824 he was ordained a priest in Cephalonia and in 1826 he was appointed preacher and began his teaching and academic activity at the then well-established Ionian Academy under Guilford (1824). In 1840-1841 he was exiled for eighteen months in Strofades, Zakynthos for his anti-British activities. On 12 October 1842 he was locally elected Metropolitan of Cephalonia but the British Commission annulled his election on 21 October 1842. Early in 1843 (17 May) he arrived in Constantinople and in 1844 he was appointed by the Ecumenical Patriarch Germanos IV and the Holy Synod the first Schoolmaster and professor of theology and philosophy. On June 4, 1845, he received the title of archimandrite of the ecumenical throne, on August 21, 1847, the office of grand archimandrite and general preacher of the patriarchal throne, and in August 1848 he was elected titular Metropolitan of Stavropouli. His ordination took place on August 15, 1848, the feast of the Dormition of the Virgin Mary, with a patriarchal and synodal Divine Liturgy in the Patriarchal Church. Typaldos left the school permanently in 1865 and went to his hometown where he died on November 19, 1867. The period of the scholary of Constantine Typaldos in Halki was important. Because of his great work as a theologian, teacher, schoolmaster, writer, preacher and ecclesiastic man, he ranks in the chorus of the great ecclesiastical figures of the eighteenth century.
(EN)
Νησί
1 PDF με κείμενο
