Ο καθηγητής που έζησε σε όλη του τη ζωή μόνος, χωρίς οικογένεια, αφοσιωμένος στο λειτούργημά του, άφησε διαθήκη και όλοι προσπαθούσαν να μαντέψουν σε ποιους. Η σπιτονοικοκυρά του πρώτα έκανε άνω κάτω το σπίτι να βρει χρήματα, χωρίς αποτέλεσμα. Στη συνέχεια έδειξαν ενδιαφέρον για τη διαθήκη οι προύχοντες της μικρής πόλης ο Νομάρχης, ο Δήμαρχος, ο Αστυνόμος, ο εκδότης τοπικού τύπου, ο Πρωτοδίκης, ο στρατιωτικός και μαζί έδειξαν και το χαρακτήρα τους γεμάτο μικροπρέπειες που κρατούσαν στη μιζέρια, στη στασιμότητα και στην παρακμή τη μικρή κοινωνία. Ξεχωριστός είναι ο ρόλος του «τρελού» που κάθε άλλο παρά τρελός είναι. Επειδή ψέγει τις πράξεις των κρατούντων και είναι ο μόνος που λέει αλήθειες, τον βγάζουν τρελό, τον κυνηγούν και θέλουν να τον κλείσουν σε ίδρυμα. Η διαθήκη του καθηγητή τελικά ορίζει, με τα χρήματά του να σπουδάζουν οι καλύτεροι μαθητές και γράφει: «Ελπίζω ως τα τότε να μην έχετε μεγαλώσει μόνο στα χρόνια, μα να έχετε γίνει και άντρες στην ψυχή και στο νου (...). Άντρες χρειάζεται η πόλη σας, τέτοιους θα χρειασθούν τα παιδιά σας και η πατρίδα μας». Ήξερε πολύ καλά ποιοι άνθρωποι διοικούν τον τόπο και ήθελε να ανοίξει τα μάτια στους μαθητές.
Theater
1 JPEG
