use the file or the thumbnail according to the license: CC BY-NC-SA 4.0 Attribution-NonCommercial-ShareAlike
Katharsis and the Platonic Reconstruction of Mystical Terminology
Epp, Ronald H.
Είναι γενικά παραδεκτή ως ιστορικό γεγονός η οφειλή του Πλάτωνος στους προδρόμους του φιλοσόφους, η οφειλή του όμως ιδιαίτερα στις σύγχρονές του θρησκείες των μυστηρίων και της λατρείας δεν έχει διακριβωθή και τόσο καλά. Στο άρθρο αυτό η προσοχή συγκεντρώνεται σε μια σημαντική μυστηριακή έννοια και εξετάζεται η φύση, η μέθοδος και ο σκοπός της, έτσι όπως συμπληρώθηκε και μεταμορφώθηκε από τον Πλάτωνα. Πρόκειται για τον όρο κάθαρασις, τον εξαγνισμό ή καθαρμό της ψυχής, που τόσο ένθερμα επιθυμούσαν αυτοί που ασκούσαν την μαντική τέχνη. Πρώτα εξετάζονται οι απόψεις του Πλάτωνος για την αποτελεσματικότητα της ιερατικής τελετουργίας και θυσίας ως κάθαρσης για την επανόρθωση της αδικίας. Διερευνάται ιδιαίτερα ο Φαίδρος για να προσδιορισθή, αν η μανία έχει φιλοσοφική σημασία. Ακόμη εξετάζεται ο ρόλος του μύθου στη σχέση του με την ορολογία της «κάθαρσης», όπως συμπληρώθηκε από τον Πλάτωνα, για να μη ισχυρισθή κανείς ότι τα θρησκευτικά φαινόμενα είναι απλοί μύθοι και ότι δεν έχουν κυριολεκτικό ή συγκεκριμένο νόημα. Τέλος διαφωτίζεται η σχέση που υπάρχει μεταξύ των όρων παλιγγενεσία – ανάμνησις – κάθαρσις, για να προκύψη το συμπέρασμα ότι ο Πλάτων δανείσθηκε εκλεκτικά έννοιες της λατρείας, αλλά τις ανασύνθεσε κριτικά ώστε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του λόγου. Ο Πλάτων κράτησε προσεκτικά την πνευματική δύναμη των πράξεων αυτών, αλλά απέρριψε τις μεθόδους τους. Ως προς τον όρο μίασμα το συμπέρασμα από την έρευνα είναι ότι δεν αναφέρεται σε κάποιο υλικό κηλίδωμα, αλλά σε μια ψυχική κατάσταση, που μπορεί να θεραπευθή με μια παιδεία διαποτισμένη από την φιλοσοφία.
Academy of Athens
