Μια νεαρή, γυμνή γυναίκα εικονίζεται πλάτη, ξαπλωμένη νωχελικά πάνω σε ένα κρεβάτι με ακριβά σκεπάσματα. Στηρίζει το κεφάλι στην παλάμη της και στρέφεται προς έναν άντρα μεγαλύτερης ηλικίας, ο οποίος έχει ξαπλώσει απέναντί της και την κοιτάζει με πάθος. Η ερωτική αυτή σκηνή, που ίσως να προέρχεται από κάποια εικονογράφηση βιβλίου και της οποίας το αφηγηματικό πλαίσιο δεν γνωρίζουμε, έχει αποδοθεί με ρεαλιστικό τρόπο, παρά τις κάποιες εξπρεσιονιστικές (και καρικατουρίστικες) αναφορές. Ένα πλέγμα λεπτών χαράξεων πλάθει τα σώματα των μορφών, αλλά και τους όγκους των κλινοσκεπασμάτων, τον αφηρημένο μαύρο χώρο του δωματίου, καθώς η χαράκτρια αρέσκεται στη δυναμική αντιπαραβολή λευκών και μαύρων επιφανειών. Η Λέλα Πασχάλη (1914-1977) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1934-1938) με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Αργότερα, διδάχθηκε τη χαρακτική από τον Tavy Notton που ζούσε τότε στην Ελλάδα. Από το 1946 έως το 1963 έζησε στη Γαλλία, όπου συνέχισε τις σπουδές (1946-1949) στην Ecole des Beaux Arts του Παρισιού και συγκεκριμένα στο πεδίο της χαρακτικής, με τους Paul Lemagny και Δημήτρη Γαλάνη, οι οποίοι και την επηρέασαν σημαντικά. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη Γαλλία συνεργάστηκε με σημαντικούς εκδοτικούς οίκους για την εικονογράφηση βιβλίων, πεδίο όπου και διακρίθηκε.
(EL)