Θυμίζοντας περισσότερο μελέτη για σκηνικό, δουλεμένος με πλατιές, γρήγορες πινελιές καθαρού, μαύρου χρώματος που προβάλλεται εμφατικά πάνω στο λευκό του καμβά, αυτός ο αφαιρετικός πίνακας ανήκει σε μια ευρύτερη ενότητα έργων του Μαυροΐδη, από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, με εσωτερικά-νυχτερινά: σε συνθέσεις όπου ένα ζευγάρι εικονίζεται μέσα σε ένα δωμάτιο, μπροστά από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα ή το παράθυρο, ενώ τον ουρανό φωτίζει το ολόγιομο φεγγάρι. Η ερωτική ατμόσφαιρα και η ποιητική διάθεση, που επιτείνονται από τη νυχτερινή ώρα, χαρακτηρίζουν τη Νύχτα με φεγγάρι, ένα έργο που την ίδια στιγμή διακρίνεται για τη λιτότητα των εκφραστικών μέσων (το απλό σχέδιο, τα λίγα χρώματα). Αυτά τα στοιχεία απηχούν επιδράσεις από τη ζωγραφική του Πικάσο αλλά κυρίως από την τέχνη του Ματίς: στον τρόπο που αποδίδονται τα σώματα πάνω αριστερά, στον τρόπο που αποτυπώνεται ο νυχτερινός ουρανός πάνω δεξιά. Ο Μαυροΐδης, αυτοδίδακτος ζωγράφος και ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, εργάστηκε από το 1946 έως το 1959 στο διπλωματικό σώμα και τα χρόνια 1950-1952 έζησε στο Παρίσι. Γνώρισε σε βάθος τη γαλλική μεταπολεμική τέχνη και αφομοίωσε στοιχεία της πρωτοπορίας, τα οποία χαρακτήρισαν την τότε δημιουργία του.
(EL)