Το έργο εικονίζει μια μορφή με τα χέρια υψωμένα και το στόμα ανοιχτό σε μια έκφραση κραυγής. Με βάση τον τίτλο παράδοση άνευ όρων η μορφή αυτή που βρίσκεται σε ένα ακαθόριστο αλλά ταραχώδη χώρο μοιάζει να έχει αποδεχτεί την ήττα της και να υψώνει τα χέρια παραδιδόμενη στον εχθρό. Ο ζωγράφος προκειμένου να πετύχει την ένταση της στιγμής έχει χρησιμοποιήσει το μαύρο χρώμα σε κάθετες εφαρμογές ζώνες οι οποίες περιβάλλουν τη μορφή. Το παιχνίδι μαύρου-γαλάζιου εντείνεται από την απουσία χρώματος σε καθοριστικά σημεία της σύνθεσης, όπως στα μάτια το στόμα και το περίγραμμα της μορφής, η οποία με τον τρόπο αυτό μοιάζει ρευστή. Πρόκειται για ένα έργο με σαφή εξπρεσιονιστική διάθεση. Ο Μιχάλης Αρφαράς (γ. 1954) σπούδασε με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη (1916-2009) στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και συνέχισε στη Γερμανία, στη Staatlische Hochschule für bildende Künste του Braunschweig, όπου σπούδασε χαρακτική, γραφικές τέχνες και κινηματογράφο κινουμένων σχεδίων. Από το 1987 δημιουργεί πειραματικές ταινίες. Η κινηματογραφική του δουλειά αλληλοεπιδρά με το εικαστικό του έργο, στο οποίο συνυπάρχουν διάφορες τεχνικές της χαρακτικής μαζί με ζωγραφική, σχέδιο, κολλάζ, βίντεο και άλλα μικτά μέσα. Κατά τη δεκαετία του 1990 παρουσίασε κατασκευές με assemblage ετερόκλητων αντικειμένων και υλικών από σκουπίδια, που θύμιζαν ανθρωπόμορφα είδωλα κάποιας άγνωστης θρησκείας. Σύνθετες αναφορές σε παλιούς πολιτισμούς ή σε παραδοσιακές τέχνες ανιχνεύονται σε όλο του το έργο, μαζί με μια κριτική ματιά στα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Η πολυπλοκότητα των τεχνικών μέσων και η πολυεπίπεδη νοητική επεξεργασία των θεμάτων, συνδυάζονται με μια σχεδόν πρωτόγονη εκφραστική αμεσότητα. Έχει βραβευτεί επανειλημμένα, τόσο για το εικαστικό όσο και για το κινηματογραφικό του έργο.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
