Σε αυτό το γρήγορο σχέδιο, φιλοτεχνημένο με σίγουρες πινελιές κόκκινου και καφεκόκκινου χρώματος πάνω σε χαρτί τον Μάιο του 1945, στο εργαστήριο του καλλιτέχνη στην Αθήνα, απεικονίζεται ένας νεαρός αντάρτης. Ο στρατιώτης αποδίδεται σχηματικά, σχεδόν σαν καρικατούρα. Φοράει στο κεφάλι του δίκοχο καπέλο, το μόνο στοιχείο που επιτρέπει την ταύτισή του, αλλά τα ατημέλητα μαλλιά του απλώνονται σε διάφορες κατευθύνσεις, ενώ αξύριστο είναι και το πρόσωπό του. Ο Βάλιας Σεμερτζίδης (1911-1983) ανέβηκε στο βουνό το 1944 καθώς είχε οριστεί μέλος του καλλιτεχνικού και κινηματογραφικού τμήματος του ΕΛΑΣ. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στα βουνά της Ευρυτανίας φιλοτέχνησε πολλά σκίτσα, μελέτες για μεγαλύτερες συνθέσεις αλλά και πορτρέτα με την τεχνική της υδατογραφίας. Το υλικό αυτό αποτέλεσε την πρώτη ύλη, τη βάση, για την επεξεργασία μιας σειράς θεμάτων που έγινε στο εργαστήρι του στην Αθήνα, το διάστημα 1945-1950 που κατέληξαν σε πολλές μικρές ή και μεγαλύτερες μελέτες αλλά και σε ορισμένες μνημειακού μεγέθους συνθέσεις. Για παράδειγμα, ο νεαρός αντάρτης είχε ολοκληρωθεί το 1946 σε μια ελαιογραφία ύψους σχεδόν δύο μέτρων, μια σύνθεση που έδινε ακριβώς το κλίμα των επιδιώξεων του Σεμερτζίδη αναφορικά με τα έργα που εμπνεύστηκε στο βουνό. Το συγκεκριμένο σκίτσο αποτελεί μια μελέτη για το πρόσωπο του αντάρτη. Είτε βασίζεται σε κάποιο σχέδιο που έγινε επιτόπου, στο βουνό είτε δουλεύεται από μνήμης. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν αποτελεί πορτρέτο – δεν έχουμε εδώ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά τον τύπο μάλλον του αντάρτη, μια εξιδανικευμένη απεικόνισή του μέσα στο ηρωικό πνεύμα της εποχής και παρά το ζοφερό κλίμα του Εμφυλίου Πολέμου
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
