δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : Public Domain CC0 Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
Το συγκεκριμένο χαρακτικό, που είχε εκτεθεί στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση του 1948, εντάσσεται σε μια ενότητα χαρακτικών που φιλοτέχνησε ο Γιώργος Βελισσαρίδης (1909-1994) τα πρώτα χρόνια μετά τη λήξη του Πολέμου και έχουν ως θέμα τοπία και σοκάκια από τα νησιά των Κυκλάδων. Τα έργα αυτά, φιλοτεχνημένα με ύφος που προϋποθέτει τον κυβισμό (στο πλάσιμο των όγκων) και τη λαϊκή τέχνη (στην αντίληψη του σχεδίου) σηματοδοτούν τη μετάβαση του καλλιτέχνη από το λαϊκότροπο ύφος που καλλιεργούσε κατά τις δεκαετίες του 1930 και του 1940 προς ένα πιο αφαιρετικό στυλ που θα τον οδηγούσε τα επόμενα χρόνια προς την αφαίρεση. Ο χαράκτης γεννήθηκε στην Τραπεζούντα και ήρθε στην Ελλάδα το 1922. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ, ζωγραφική με τον Κωνσταντίνο Παρθένη και χαρακτική με τον Γιάννη Κεφαλληνό. Ήταν ένας από τους πιο αξιόλογους και παραγωγικούς ζωγράφους και χαράκτες κατά τον Μεσοπόλεμο, που έδωσε αξιόλογο έργο και στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Στο Καστέλι Πύργου Σαντορίνης εικονίζεται ένα μικρό, πλακόστρωτο κυκλαδίτικο σοκάκι. Η σύνθεση είναι απλή, οι γεωμετρικοί όγκοι των σπιτιών ορθώνονται επιβλητικοί εκατέρωθεν του μικρού στενού, καθώς ο χαράκτης αποδίδει όγκους, σκιές, επιφάνειες μέσα από ένα σύνθετο πλέγμα παράλληλων γραμμών. Η σκίαση των όγκων και το σκούρο χρώμα της δεύτερης ξυλογραφικής πλάκας φανερώνουν πως η ώρα είναι νυχτερινή και το σκοτάδι σκεπάζει σιγά-σιγά τον οικισμό. Η επιλογή της ώρας αλλά και η έλλειψη ανθρώπινων μορφών δίνουν, τελικά, στη σκηνή μια μεταφυσική διάσταση.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.