Ο Γιώργης Βαρλάμος (1922-2013), ένας από τους πιο σπουδαίους Έλληνες χαράκτες του β΄ μισού του 20ού αιώνα, σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ, κοντά στον Κωνσταντίνο Παρθένη, και χαρακτική με τον Γιάννη Κεφαλληνό. Υπήρξε, μάλιστα, έναν από τους σημαντικότερους βοηθούς του στην έκδοση του βιβλίου Δέκα λευκαί λήκυθοι του Μουσείου Αθηνών (1953—56). Μετά τον Πόλεμο, ο Βαρλάμος συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, ενώ ασχολήθηκε συστηματικά με την ξυλογραφία, τη λιθογραφία και τη ζωγραφική θεματικά τον απασχόλησαν το γυμνό σώμα, η ανθογραφία (δηλαδή, η απεικόνιση λουλουδιών) και ιδίως η τοπιογραφία. Το τοπίο της συγκεκριμένης ξυλογραφίας είναι χαρακτηριστικό της ώριμης εργασίας του, που αποκαλύπτει την τεχνική του δεξιότητα ειδικά στην τεχνική της ξυλογραφίας. Εικονίζεται ένα ορεινό τοπίο, ιδωμένο από ψηλά, έτσι που να προσφέρει στον καλλιτέχνη (και τον θεατή), εποπτική θέαση της άγριας, ορεινής φύσης. Στο πρώτο επίπεδο εικονίζεται ένας χαμηλός, δεντρόφυτος λόφος. Δεξιά, ορθώνεται ένας σκούρος βράχος, μπροστά απλώνονται χαμηλές κορυφές και στο βάθος μεγάλα βουνά. Η σύνθεση αποκαλύπτει εξίσου το δέος και την ομορφιά του άγριου τοπίου και γίνεται, με το απλό σχέδιο και τις λεπτές χαράξεις, ένα παιχνίδι μεταξύ των ορεινών όγκων και της καθαρής επιφάνειας του ουρανού που καταλαμβάνει τα 2/3 της εικόνας.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
