Ο συγκεκριμένος πίνακας απεικονίζει τους ορεινούς όγκους των Μετεώρων, έτσι όπως ορθώνονται μπροστά από την πόλη της Καλαμπάκας. Είναι έργο του Γιάννη Μηταράκη (1898-1963), που γεννήθηκε το 1898 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής στο Παρίσι το διάστημα 1915-21. Κατεξοχήν τοπιογράφος, κατά τον Μεσοπόλεμο ο Μηταράκης ήταν ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους του μοντερνισμού στην Ελλάδα, ενώ μεταπολεμικά –πάντα μέσω του τοπίου– στράφηκε προς την αφηρημένη τέχνη. Αυτή η μετάβαση ήταν αργή, σταδιακή και περνούσε μέσα από τη μελέτη κυρίως άγριων, ορεινών τοπίων. Δεν είναι τυχαίο ότι έκανε σειρές έργων με το τοπίο της Σαντορίνης και με τους βράχους των Μετεώρων. Ο συγκεκριμένος πίνακας, ζωγραφισμένος το 1960, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της σταδιακής στροφής του καλλιτέχνη από τη μίμηση του τοπίου στην εικαστική ερμηνεία του. Δηλαδή στην αναγωγή του στα βασικά σχήματα και χρώματα, στη μετατροπή του σε αυτόνομη και τελικά σε αφηρημένη φόρμα. Το σχέδιο είναι υποτυπώδες, καθώς με ελάχιστες πινελιές διαμορφώνεται σχηματικά ο χώρος, ενώ τα χρώματα δουλεύονται καθαρά και πλακάτα.
(EL)