δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
«Αγαπητέ μου επισκέπτη, μαζί με το καλώς όρισες θα έπρεπε να σου δώσω και τον κατάλογο με τους τίτλους των έργων μου. Αν γινόταν όμως κάτι τέτοιο θα έλεγα ψέμματα και σε σένα και στον εαυτό μου. Οι τίτλοι θα προκύψουν από το είδος της συγκινήσεως που θα νοιώσης· αν νοιώσης. Γύρεψα την ψυχική και πνευματική μου λύτρωση σε πραγματικότητες που δεν είναι χειροπιαστές. Άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο στο χρώμα, στο σχήμα, στ’ όνειρο, στα παραμύθια της ψυχής και της καρδιάς κι’ έπλασα τα ζωγραφικά μου παραμύθια έτσι όπως έρχονταν, πότε χαρούμενα και πότε μελαγχολικά. Δεν ξέρω αν αυτό το λες εσύ φυγή ή και αν είναι ακόμα. Δεν ξέρω αν θα σου θυμίσουν χαρές ή λύπες τα παραμύθια μου. Πάντως αυτό προσπάθησα να σου δώσω», έγραφε ο αρχιτέκτονας και ζωγράφος Τάκης Μάρθας (1905-1965) στο φυλλάδιο της δεύτερης ατομικής του έκθεσης στη γκαλερί Ζυγός στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1958. Πιθανότατα ο πίνακας Φύση, της συλλογής είχε εκτεθεί στη συγκεκριμένη έκθεση και ήταν ένα από τα παραμύθια του. Ο Μάρθας ήταν αυτοδίδακτος στη ζωγραφική. Είχε σπουδάσει αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ, όπου από το 1960 έως τον θάνατό του κατείχε την έδρα του Ελευθέρου Σχεδίου. Η ζωγραφική του αρχικά, και ιδίως στη σκληρή περίοδο της Κατοχής, κινούνταν στο πλαίσιο του εξπρεσιονισμού. Μετά τον Πόλεμο, και ιδίως τη δεκαετία του 1950, στράφηκε αποφασιστικά προς την ανεικονική τέχνη αφομοιώνοντας χαρακτηριστικά του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Στη φύση, οι πλατιές πινελιές καθαρού χρώματος συνδυάζονται με μεγάλες κηλίδες αλλά και σημεία όπου το χρώμα δημιουργεί σταξίματα και τρεξίματα, δίνοντας κίνηση στην αφηρημένη ζωγραφική επιφάνεια. Στον μεγάλο πίνακα δεν υπάρχει θέμα. Το θέμα είναι το χρώμα σαν ύλη, η χειρονομία σαν πινελιά. Και εντέλει, ζητούμενο είναι η καλλιέργεια μιας ατμόσφαιρας που ανακαλεί στον θεατή τη γέννηση υποκειμενικών συναισθημάτων.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
.png){kind=logo}
1 JPEG
