Νεκρή φύση με λάμπα
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*

1  ψηφιακό αρχείο

basic type logo 1 JPEG

δείτε ή κατεβάστε το ψηφιακό αρχείο
απευθείας από τον ιστότοπο του αποθετηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
CC0



Νεκρή φύση με λάμπα (EL)

Ευθύμιος Παπαδημητρίου (EL)

Ο Ευθύμιος Παπαδημητρίου (1895-1958) από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 στράφηκε συστηματικότερα προς τον μοντερνισμό και υιοθέτησε στα χαρακτικά του ένα σαφώς κυβιστικό ύφος με αναφορές στο έργο του Πικάσο και του Μπρακ. Στο πνεύμα αυτό δούλεψε συστηματικά τη θεματική της νεκρής φύσης καθώς αναζητούσε στους σαφείς, συγκεκριμένους όγκους των αντικειμένων τη δυνατότητα απλοποίησης και ανάλυσης της φόρμας με τρόπο που χωρίς να χάνει την αναγνωρισιμότητά της, να μετατρέπεται σε αυθύπαρκτο εικαστικό στοιχείο. Αυτή είναι και η επιδίωξή του στη συγκεκριμένη σύνθεση, μια νεκρή φύση με λάμπα. Ειδικότερα, στο χαρακτικό που αναπτύσσεται με βάση τον καθ’ ύψος άξονα, διακρίνονται δεξιά μια λάμπα πετρελαίου με το χαρακτηριστικό σφαιρικό σώμα της και το γυάλινο καπέλο της. Δεξιά της λάμπας, ακολουθώντας μια επίσης σφαιρική αλλά αντίστροφη ανάπτυξη (με το φαρδύ μέρος κάτω και το λεπτό πάνω) στέκει ένα βάζο με δυο λουλούδια να προεξέχουν από το στόμιό του. Τα αντικείμενα αυτά, τόσο σαφή ώστε να είναι αναγνωρίσιμα αλλά και τόσο αφηρημένα ώστε να μετατρέπονται σε εικαστικά μοτίβα, δημιουργούν έναν διάλογο σχημάτων και επιπέδων μπροστά από ένα φόντο που διαμορφώνεται με κάθετες και οριζόντιες γραμμώσεις. Το τελικό αποτέλεσμα δονείται από τη σύγκρουση των επιπέδων που βρίσκονται σε διαρκή κίνηση, σε ροή. Και υποχρεώνουν το βλέμμα του θεατή να ακολουθήσει τον ρυθμό τους. Ο Παπαδημητρίου σπούδασε φυσικές επιστήμες το Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής. Άρχισε να δουλεύει ξυλογραφίες το 1917, ενώ από το 1922 έως το 1929 έζησε στο Παρίσι. Από τους πλέον δραστήριους και αξιόλογους χαράκτες του Μεσοπολέμου, εκλέχτηκε το 1958 στην έδρα της χαρακτικής στη Σχολή Καλών Τεχνών, μετά τον πρόωρο θάνατο του Κεφαλληνού, αλλά πέθανε λίγους μήνες αργότερα. (EL)

χαρακτική (EL)

ξυλογραφία (EL)

40 × 29,2 εκ. (EL)

Πολιτισμός (κουλτούρα) (EL)

Εικόνα

http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/deed.el




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.