Το έργο εικονίζει ένα εσωτερικό-το ατελιέ του καλλιτέχνη-μέσα στο οποίο είναι τοποθετημένο ένα σκαμνί και ένας σπασμένος καθρέφτης. Πάνω από το σκαμνί διαγράφονται αποσπασματικά τμήματα τα ανθρώπινων μορφών κεφάλι χέρια πόδια ενώ μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη φαίνεται το είδωλο μιας μορφής. Η σύνθεση διακρίνεται από την έντονη σχηματοποίηση, την παραμόρφωση των αντικειμένων, τον εξπρεσιονισμό του χρώματος. Ο ζωγράφος έχει χρησιμοποιήσει μια παλέτα που κινείται ανάμεσα σε αποχρώσεις του μπλε-μωβ και του μπεζ-καφέ. Το έργο του Δημήτρη Μυταρά (1934-2017) ανέκαθεν ήταν ανθρωποκεντρικό. Μπορεί αρχικά να ακολούθησε το ρεύμα του φωτογραφικού ρεαλισμού, έπειτα όμως δημιούργησε ένα προσωπικό ύφος που διακρίνεται για τον εξπρεσιονιστικό του χαρακτήρα, το λαμπερό καθαρό χρώμα και την παράδοξη απεικόνιση. Στο πλούσιο έργο του αναγνωρίζονται μοτίβα σύμβολα μεταξύ των οποίων η γυναίκα και ο καθρέφτης.
(EL)