Στο έργο εικονίζεται ο Μικρασιάτης λογοτέχνης Μένος Φιλήντας σε ρηχό και ασαφές μαύρο βάθος. Η μορφή τοποθετείται σε στάση τριών τετάρτων και έχει το βλέμμα στραμμένο στον θεατή. Το λιγοστό φως προέρχεται από τα δεξιά και φωτίζει ένα μικρό τμήμα του προσώπου του Φιλήντα, εντείνοντας την αίσθηση της σκοτεινής ατμόσφαιρας. Πολύ πιθανό ο έντονος σκιοφωτισμός που παρατηρείται στο έργο να οφείλεται στην επιρροή που άσκησε στον Φώτη Κόντογλου (1895-1965) η εργασία του σε φωτογραφείο στα νεανικά του χρόνια αλλά και η ενασχόλησή του με την εικονογράφηση βιβλίων σε ασπρόμαυρη τεχνική. Συναφής είναι και η επιλογή χρωμάτων, αφού ο Κόντογλου κάνει χρήση σκούρων τόνων μέσα από τους οποίους αναδύεται η μορφή. Το μαύρο βάθος και η σκουρόχρωμη παλέτα αποτελούν χαρακτηριστικά του ύφους του Κόντογλου την εποχή αυτή (ως το 1925), οπότε και ασχολείται με την προσωπογραφία σαν είδος γενικότερα. Παρ’ όλα αυτά, ο Φιλήντας αποτυπώνεται με ρεαλιστικό τρόπο και πιστότητα όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.
(EL)