Η συγκεκριμένη σύνθεση εμπνέεται από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν τα εμπορικά πλοία συνοδεύονταν από πολεμικά υπό τον φόβο της επίθεσης από εχθρικά υποβρύχια. Χρονολογείται, δε το 1945, δηλαδή αμέσως μετά τη λήξη των εχθροπραξιών. Η λιτή, ασπρόμαυρη σύνθεση ανοίγει στο πρώτο επίπεδο με μερικά μικρά πλεούμενα (ψαροκάικα και ρυμουλκά). Στο μέσον κυριαρχεί ο όγκος ενός μεγάλου εμπορικού και στο βάθος αριστερά διακρίνεται ένα αντιτορπιλικό, ακριβώς μπροστά από μια οροσειρά που τοποθετείται στη γραμμή του ορίζοντα. Όμως, το σύνολο θυμίζει περισσότερο παιδική ζωγραφιά. Με απλή γραφή και χοντρές γραμμές, ο μεσοπολεμικός ρεαλιστής καλλιτέχνης Νικόλαος Βεντούρας (1899-1990) επιδεικνύει τη μετάβασή του σε μια γλώσσα με αναφορές στον ευρωπαϊκό μοντερνισμό και ειδικά τον εξπρεσιονισμό, μια πορεία που κατά τη δεκαετία του 1960 θα τον οδηγήσει στη δημιουργία ανεικονικών χαρακτικών έργων. Ο χαράκτης γεννήθηκε στην Κέρκυρα, όπου και έζησε μετά τις πανεπιστημιακές ου Σπουδές. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη χαρακτική το 1932 και ήταν αυτοδίδακτος. Ασχολήθηκε με όλες, σχεδόν, τις τεχνικές, έδωσε όμως τον μεγαλύτερο όγκο του έργου του με την τεχνική της χαλκογραφίας.
(EL)