Το έργο εικονίζει μια σύνθεση βασισμένη σε γεωμετρικούς όγκους με κύριο χρώμα το γαλάζιο. Η γεωμετρικότητα έλκει την αφετηρία της από αντίστοιχες συνθέσεις του δασκάλου του Δημήτρη Κούκου (γ. 1948), Γιάννη Μόραλη (1916-2009). Ο δάσκαλος είχε ξεκινήσει και αυτός από την παραστατική τέχνη για να καταλήξει στο ελάχιστο, στην αφαίρεση. Εδώ, ο Κούκος έχει χρησιμοποιήσει καθαρό χρώμα σε αποχρώσεις του γαλάζιου, το οποίο συμπληρώνεται από μαύρες γραμμές που μοιάζουν να οριοθετούν τις γεωμετρικές φόρμες. Παράλληλα, άσπρο χρώμα ξεπροβάλει κάτω από το γαλάζιο ή επικαλύπτει τα γκρι σε διάφορα σημεία. Ο Κούκος έχει χρησιμοποιήσει ένα πλούσιο χρωματικά υπόβαθρο πάνω στο οποίο ζωγράφισε τη σύνθεση και αυτό γίνεται αντιληπτό στις μικρές κίτρινες ή κόκκινες πινελιές που ξεπηδάνε από τα βάθη της ζωγραφικής επιφάνειας. Πρόκειται για ένα έργο που προσεγγίζει τα όρια της αφαίρεσης, όπου το αρχικό θέμα δεν είναι πλέον διακριτό.
(EL)