Ο Εμμανουήλ Ζέπος (1905-1995) ήταν αυτοδίδακτος χαράκτης, συγκαταλεγόταν όμως ανάμεσα σε εκείνους που συνέβαλαν στην άνθηση της χαρακτικής τέχνης ήδη από τον Μεσοπόλεμο. Ως μέλος της Ομάδας Ελλήνων Ζωγράφων Χαρακτών, το 1937, συμμετείχε στην Α΄ Πανελλήνια Έκθεση Χαρακτικής, που φιλοξενήθηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών το διάστημα Δεκεμβρίου 1938 – Ιανουαρίου 1939. Ωστόσο, πρώτη φορά είχε εκθέσει χαρακτικά του στην Α΄ Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση, τον Μάρτιο του 1938, στο Ζάππειο Μέγαρο. Η συγκεκριμένη χαρακτική σύνθεση είχε εκτεθεί και στις δύο αυτές ιστορικές εκθέσεις, δείγμα της σημασίας που της έδινε ο καλλιτέχνης. Ο Ζέπος εικονίζει τον βράχο της Ακρόπολης, με τον Παρθενώνα στην κορυφή του, έτσι όπως φαίνεται μέσα από τον τότε Βασιλικό Κήπο. Η σύνθεση ανοίγει στο πρώτο επίπεδο με το έδαφος και ορισμένα αθάνατα που διακρίνονται στα αριστερά. Δεξιά, πίσω από την τραμπάλα όπου παίζουν τα παιδιά και την πλούσια βλάστηση, υψώνονται οι λεπτοί κορμοί των πεύκων καθώς και ένας από τους φοίνικες του κήπου. Σε αυτό το αντιθετικό παιχνίδι άσπρου-μαύρου, που είναι η χαρακτική τέχνη, ο καλλιτέχνης συλλαμβάνει το τοπίο με διάθεση εξπρεσιονιστική, με αδρές γραμμές, όγκους που διαμορφώνονται μέσα από παράλληλες χαράξεις, μέσα από την αντιπαραβολή καμπύλων και γραμμικών στοιχείων. Η ποικιλία των μοτίβων γονιμοποιεί τη σύνθεση χωρίς να της αναιρεί τον δυναμικό εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα, το σύνολο ωστόσο κερδίζει από την πρωτότυπη σύνθεση που τοποθετεί στο πρώτο επίπεδο τη φύση και στο βάθος το αρχαίο μνημείο.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
