Το έργο εικονίζει πλήθος ανθρώπινων μορφών με σχηματοποιημένη απόδοση, που παραπέμπουν σε προϊστορική τοιχογραφία. Οι μορφές χειρονομούν έντονα σαν να εικονίζονται την ώρα κάποιας μυστικιστικής τελετής. Σημαντικό ρόλο στη σύνθεση διαδραματίζει το μαύρο χρώμα, καθώς και η απουσία του. Η ζωγράφος έχει οργανώσει τη σύνθεση, ουσιαστικά, σε τρεις ζώνες, με την κεντρική και πιο φωτεινή να περιλαμβάνει τις σκουρόχρωμες μορφές. Οι δύο άλλες ζώνες μαύρου χρώματος, προσδίδουν στο έργο μια μορφή έντασης, η οποία προκύπτει όχι μόνο από την επιλογή χρώματος αλλά και από τον τρόπο εναπόθεσής του στη ζωγραφική επιφάνεια: με αλλεπάλληλες γραμμές.
(EL)