Στο συγκεκριμένο χαρακτικό απεικονίζεται ένας νέος άντρας που στρέφει το κεφάλι του προς τον θεατή. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το έντονο βλέμμα του. Ο άντρας, που φορά πουκάμισο και σακάκι (τα μόνα στοιχεία που δίνουν κάποιες ενδείξεις για την αστική του καταγωγή) δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον καλλιτέχνη σε μια από τις πιο γνωστές και από τις πιο επιτυχημένες αυτοπροσωπογραφίες του. Ο Δημήτρης Γαλάνης (1879-1966) γεννήθηκε στη Χαλκίδα και σπούδασε αρχικά (1897-1899) στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, προτού στραφεί στη ζωγραφική. Το 1900 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου έμεινε για το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του εργαζόμενος αρχικά ως γελοιογράφος και κατόπιν ως χαράκτης. Μάλιστα, από το 1930 εγκατέλειψε πλήρως τη ζωγραφική παρ’ ότι ήταν επίσης εξαίρετος ζωγράφος, ενταγμένος μέσα στο πλαίσιο της παρισινής καλλιτεχνικής ζωής, φίλος ζωγράφων όπως ο Ματίς, ο Πικάσο, ο Ντεραίν, και σημαντική φυσιογνωμία του κινήματος για «επιστροφή στην τάξη», που κυριάρχησε στα πρώτα χρόνια αμέσως μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Αυτοπροσωπογραφία του, που έγινε στις αρχές της δεκαετίας του 1920, μπορεί κανείς να παρατηρήσει τις τεχνικές δεξιότητές του, ειδικά στην απαιτητική τεχνική της χαλκογραφίας, όπου κατορθώνει να βγάλει ιδιαίτερες τονικές διαβαθμίσεις μεταξύ φωτός και σκιάς, που παραπέμπουν στη ζωγραφική του μπαρόκ και δίνουν ιδιαίτερη δραματικότητα στο τελικό αποτέλεσμα.
(EL)