Μολονότι σήμερα είναι γνωστός ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους του 20ού αιώνα, ο Γιάννης Μόραλης (1916-2009) στις δεκαετίες του 1930 και του 1940 είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη χαρακτική και την εικονογράφηση βιβλίων. Ο ίδιος είχε μαθητεύσει κοντά στον Γιάννη Κεφαλληνό στην ΑΣΚΤ και φιλοτέχνησε κυρίως ξυλογραφίες, ωστόσο η ενασχόλησή του με την τέχνη της χάραξης μειώθηκε μετά την εκλογή του ως καθηγητή στην ΑΣΚΤ, το 1947. Η Ύδρα αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά και πιο άρτια δείγματα της μεσοπολεμικής χαρακτικής εργασίας του Μόραλη. Εικονίζονται στα αριστερά της παράστασης τα επιβλητικά αρχοντικά στην προκυμαία της Ύδρας, ενώ δεξιά η ζώνη της θάλασσας με την προκυμαία και τον λιμενοβραχίονα. Ένα μικρό ιστιοφόρο στέκει στην άκρη του και στο βάθος διακρίνονται οι μαλακοί όγκοι της απέναντι πλευράς του λιμένα. Η σύνθεση δομείται πάνω σε επίπεδα που ορίζονται από τους διαφορετικούς τρόπους σκίασης/χάραξης. Επιβεβαιώνονται εδώ οι σχεδιαστικές ικανότητες του Μόραλη ειδικά στη σύλληψη των αντιθέσεων φωτός-σκιάς ή της κίνησης του νερού μόνο με τη χρήση της γραμμής, σε μια εικόνα που γοητεύει όχι μόνο λόγο της αυστηρότητάς της ή της γραφικότητας του τοπίου αλλά πρωτίστως επειδή ο καλλιτέχνης καλλιεργεί την αίσθηση ενός μεταφυσικού, ονειρικού τοπίου.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG