Η συγκεκριμένη ξυλογραφία εκτέθηκε στη Β΄ Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση, στο Ζάππειο Μέγαρο, την άνοιξη του 1939 και είναι ένα από τα πιο γνωστά χαρακτικά του Ευθύμιου Παπαδημητρίου (1895-1958). Εικονίζεται το προσφάγι, δηλαδή το πρόχειρο γεύμα που αποτελείται από ελιές, ντομάτα και κρεμμύδια, που τρώγονται μαζί με ψωμί. Το συγκεκριμένο προσφάγι συνοδεύεται και από κρασί, καθώς δίπλα στο πιάτο και τη ντομάτα βρίσκονται μια πήλινη κανάτα και ένα μισογεμάτο, κοντό ποτήρι. Ο χαράκτης, ένας από τους πιο ενεργούς χαράκτες του Μεσοπολέμου, με πλούσιο εκθεσιακό αλλά και συνδικαλιστικό έργο, υπήρξε επίσης βασικός εκπρόσωπος του κινήματος της «επιστροφής στην παράδοση» στο πεδίο της χαρακτικής. Σπούδασε φυσικές επιστήμες το Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής και από το 1913 εργαζόταν ως γελοιογράφος σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες. Η ενασχόλησή του με την ξυλογραφία χρονολογείται από το 1917, ενώ την περίοδο 1922-1929 έζησε στο Παρίσι. Επισκέφτηκε, ακόμη, την Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος και τον Μιστρά όπου μελέτησε τη βυζαντινή τέχνη. Ο Παπαδημητρίου πραγματεύεται εδώ το λαϊκό γεύμα με ύφος που μαρτυρεί τη γνώση της λαϊκής και της βυζαντινής τέχνης. Χωρίς να ξεφεύγει από τη ρεαλιστική γραφή, τόσο η προοπτική όσο και το σχέδιο δείχνουν τη διάθεσή του για απλοποίηση και σχηματοποίηση. Τέλος, οι χοντρές χαράξεις του – ιδίως στο φόντο, την κανάτα και το πιάτο, ενισχύουν μια εξπρεσιονιστική διάθεση που χαρακτήριζε ευρύτερα την χαρακτική του δημιουργία εκείνη την περίοδο.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
