Μια νέα γυναίκα, με ανοιχτόχρωμη μπλούζα και μακριά καστανοκόκκινα μαλλιά εικονίζεται να κοιτάζει προς τα αριστερά. Το βλέμμα της είναι έντονο αλλά η έκφρασή της ήρεμη. Πιθανότατα πρόκειται για την προσωπογραφία κάποιας νέας, που με βάση τα υφολογικά κριτήρια θα πρέπει να χρονολογηθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ή στις αρχές εκείνης του 1960. Το σχέδιο είναι υποτυπώδες (χωρίς να χάνει τη ρεαλιστικότητά του) και το χρώμα αναδεικνύεται σε βασικό εκφραστικό μέσο του ζωγράφου. Η χρωματική κλίμακα κινείται σε τόνους θερμούς αλλά σκοτεινούς –καφέ και μπεζ χρώματα– ενώ τα σκιασμένα μέρη πλάθονται κυρίως με σκούρα πράσινα, βυσσινί και καφέ χρώματα. Το σύνολο, χρωματικά, θυμίζει βυζαντινή αγιογραφία, όμως δεν αρνείται τον κοσμικό του χαρακτήρα. Η νέα είναι μια σύγχρονη γυναίκα, απόλυτα σύμφωνη με το πνεύμα της μεταπολεμικής εποχής. Ο ζωγράφος και χαράκτης Εμμανουήλ Ζέπος (1905-1995) γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα ήδη κατά τον Μεσοπόλεμο και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Το 1952 ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της καλλιτεχνικής ομάδας «Το εργαστήρι», την οποία συγκρότησαν παλιού μαθητές του Κωνσταντίνου Παρθένη.
(EL)