Ο Μάρκος Ζαβιτζιάνος (1884-1923) φιλοτέχνησε τα χαρακτικά που προορίζονταν για την εικονογράφηση του βιβλίου Στον ήσκιο τη συκιάς του Πέτρου Βλαστού το 1919, ωστόσο η εικονογραφημένη έκδοση δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Τα τυπώματα παρουσιάστηκαν τόσο στην ατομική έκθεση που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης στο Ζάππειο Μέγαρο τον Μάιο του 1922 όσο και στη μεταθανάτια αναδρομική παρουσίαση του χαρακτικού έργου του στο πλαίσιο της α΄ ελληνικής συμμετοχής στη Μπιενάλε της Βενετίας το 1936. Ο Ζαβιτζιάνος ήταν κερκυραϊκής καταγωγής. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου εργαζόταν ο πατέρας του. Το 1904 έφυγε για σπουδές ζωγραφικής στο Μόναχο, όπου έμεινε μέχρι το 1909. Εκεί γνώρισε τον λογοτέχνη Κωνσταντίνο Χατζόπουλο και μετείχε στην ίδρυση της Σοσιαλιστικής Δημοτικρατικής Ένωσης. Μεταξύ 1909-1910 έζησε στο Παρίσι και το 1911 ίδρυσε στην Κέρκυρα μαζί με τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη τον Σοσιαλιστικό Όμιλο. Λίγο αργότερα έγινε μέλος της Συντροφιάς των εννιά (μαζί με τους Θεοτόκη, Χατζόπουλο, Ειρήνη Δεντρινού Κωνσταντίνο Παρθένη κ.ά.). Αν και ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του ζωγράφο, ασχολήθηκε συστηματικά με τη χαρακτική και ειδικά με την εικονογράφηση βιβλίων, σε βαθμό που σήμερα να θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους Έλληνες χαράκτες. Η συγκεκριμένη παράσταση έχει τίτλο Μεσαιωνική σκηνή. Είναι γνωστή και ως Σταυροφόρος. Προοριζόταν να εικονογραφήσει το διήγημα «Τελώνειο» του Βλαστού, στην έκδοση που αναφέρθηκε παραπάνω. Εικονίζει την είσοδο ενός σώματος ιππέων σε μια μεσαιωνική πόλη. Αριστερά τοποθετούνται οι ιππότες – ανάμεσά τους ξεχωρίζει ένας άντρας πάνω στο μαύρο άλογό του, το οποίο σηκώνεται στα δύο του πόδια. Δεξιά της σκηνής βρίσκεται το συγκεντρωμένο πλήθος, ενώ στο πάνω τμήμα της σύνθεσης διακρίνεται μια εκκλησία, έξω από την οποία στέκεται ένας ιερέας. Η σκηνή προφανώς συνδέεται με τα τεκταινόμενα στο διήγημα, όμως η εικονογραφία της ενέπνευσε τον τίτλο Σταυροφόρος.
(EL)