Το γυμνό σώμα, και ειδικά το γυναικείο, ήταν ένα από τα αγαπημένα θέματα του Γαλάνη, όπως φανερώνουν και άλλα χαρακτικά στη συλλογή του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου (Λήδα και κύκνος, Καθιστά γυμνό). Άλλωστε, ο Δημήτρης Γαλάνης (1879-1966) είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με την εικονογράφηση λευκωμάτων και βιβλίων επιλέγοντας θέματα είτε από την αρχαιότητα και τον μύθο, όπου το γυμνό αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο, είτε από τη λογοτεχνία, όπου τα εσωτερικά ή και οι πιο προσωπικές στιγμές αποτελούν σύνηθες θέμα για τους καλλιτέχνες. Τέλος, δεν θα πρέπει να παραβλεφτεί ότι στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής διδασκαλίας, το γυμνό σώμα αποτελεί το κατεξοχήν θέμα σπουδής και μελέτης. Το ξαπλωμένο γυμνό προϋποθέτει όλες αυτές τις παραμέτρους. Απεικονίζεται μια μελαχρινή νέα ξαπλωμένη, γυμνή πάνω σε ένα ντιβάνι. Μοιάζει να κοιμάται, καθώς το κεφάλι της κλίνει ελαφρά στο πλάι, ενώ στηρίζεται στο λυγισμένο της χέρι. Πίσω της διακρίνονται βαριά σκεπάσματα. Τόσο η στάση της μορφής όσο και ο τρόπος πλασίματος του σώματος, των όγκων, παραπέμπουν σαφώς στην τέχνη του Αντρέ Ντεραίν, στενού φίλου του Γαλάνη, αλλά και στα έργα του Γκυστάβ Κουρμπέ, ενός από τους σημαντικότερους Γάλλους ζωγράφους του 19ου αιώνα. Ο τρόπος δεν χειρισμού του φωτός δείχνει ότι ο Γαλάνης δεν αγνοεί τους καλλιτέχνες του Μπαρόκ. Το γυμνό αναδύεται μέσα από το σκοτάδι του δωματίου, ενώ μόνο το σώμα της νέας φωτίζεται ιδιαίτερα, προβάλλοντας την ομορφιά της νεότητας.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
