Σε μια φωτογραφία από το σπίτι-εργαστήριο της Ειρήνης Πραμαντιώτη-Χαριάτη (1918-2009) στην πλατεία Κυνοσάργους, στην Αθήνα, που τραβήχτηκε λίγα χρόνια πριν από τον θάνατό της και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ναυτεμπορική (τον Ιούνιο του 2004), εικονίζεται η γηραιά γλύπτρια μπροστά από κάποιο μικρογλυπτό της. Πίσω, διακρίνεται η ορειχάλκινη εκδοχή της «χήνας», του γλυπτού του οποίου το γύψινο πρόπλασμα βρίσκεται στη συλλογή του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης. Η παρουσία του έργου μέσα στον προσωπικό της χώρο, φανερώνει και τη σημασία που προσέδιδε σε αυτό το διακοσμητικού χαρακτήρα αλλά εξαιρετικά πρωτότυπου στη σύλληψή του γλυπτό. Ειδικότερα, το πτηνό αποδίδεται να πατά γερά στα πόδια του, να έχει ανοίξει τα φτερά του και να εκτείνει τον λαιμό του προς τα εμπρός: είναι η στιγμή που επιταχύνει για να πετάξει. Το σώμα του ορίζεται από μια μεγάλη διαγώνιο που ξεκινά από το μισάνοιχτο ράμφος και καταλήγει στην ουρά. Δύο μεγάλοι κύκλοι διαγράφουν τα φτερά. Παρά την αφαιρετική διατύπωση το αποτέλεσμα δεν αρνείται τον ρεαλισμό, αφού με ελάχιστα μέσα δίνεται απολύτως η αίσθηση του βαριού σώματος της χήνας που αψηφά τη βαρύτητα τεντώνοντας το κορμί της. Η γλύπτρια σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ, και κατόπιν στην ΑΣΚΤ (απόφοιτος του 1947), με δασκάλους τον Κώστα Δημητριάδη και τον Μιχάλη Τόμπρο. Έδωσε το μεγαλύτερο και σημαντικότερο έργο της στις πρώτες μεταπολεμικές περιόδους, ενώ ασχολήθηκε συστηματικά και με τη χάραξη μεταλλίων.
(EL)