Ο Γιάννης Μόραλης (1916-2009) σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ αρχικά με τον Παρθένη και αργότερα στο εργαστήριο του Ουμβέρτου Αργυρού. Από το 1933 υπήρξε επίσης μαθητής του χαράκτη Γιάννη Κεφαλληνού. Ο τελευταίος ήταν, ίσως, και ο δάσκαλος που συνέβαλε περισσότερο στη διαμόρφωση του νεαρού καλλιτέχνη: στον τρόπο που αντιλαμβανόταν την τέχνη, στον μεθοδικό τρόπο εργασίας, στη χρήση μιας απλής γλώσσας. Δεν είναι τυχαίο πως μέχρι και την εκλογή του ως καθηγητής του προπαρασκευαστικού τμήματος της ΑΣΚΤ, το 1947 (χάρη στην καθοριστική συμβολή και του Κεφαλληνού) ο Μόραλης ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τέχνη της χαρακτικής και έδωσε μερικά από τα πιο όμορφα έργα του με την τεχνική της ξυλογραφίας. Στην Ύδρα, χαρακτικό του 1936, εστιάζει σε ένα πολύ μικρό τμήμα του οικισμού. Ορίζει τη σύνθεσή του στην αντιπαραβολή της φορτωμένης αριστερής πλευράς, όπου κυριαρχεί ο σκιασμένος όγκος των σπιτιών, με τη δεξιά, στην οποία ο δρόμος δημιουργεί ένα άνοιγμα προς τη θάλασσα με το ιστιοφόρο και τους χαμηλούς λόφους στο βάθος. Οι παράλληλες χαράξεις, που αποδίδουν τα σύννεφα πάνω δεξιά, ισορροπούν χρωματικά το σύνολο, το οποίο επιβάλλεται με το καθαρό, διακοσμητικό σχέδιο (χαρακτηριστική είναι η απόδοση του κιγκλιδώματος στο μπαλκόνι, που αναδεικνύεται σε βασικό, σχεδόν, σημείο της παράστασης), αλλά και τη σχεδόν μεταφυσική ατμόσφαιρα της σκηνής. Το 1956, ο Μόραλης μετέγραψε το συγκεκριμένο χαρακτικό του σε έγχρωμη αφίσα για λογαριασμό του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, αφίσα η οποία μέχρι σήμερα θεωρείται από τις πιο όμορφες και επιτυχημένες στη μακρά σειρά των εκδόσεων του ΕΟΤ.
(EL)