Το θέμα των λουόμενων γυναικών (μέσα σε ένα πλαίσιο που μοιάζει να αναφέρεται στην αρχαιότητα) απασχόλησε σε τουλάχιστον δύο συνθέσεις τον Γραμματόπουλο κατά τη δεκαετία του 1950. Αργότερα δε, ο καλλιτέχνης θα αντικαθιστούσε τις νέες της αρχαιότητας με τις λουόμενες των ελληνικών ακρογιαλιών στην εποχή της έκρηξης του τουρισμού και την εμφάνιση στην Ελλάδα τάσεων όπως ο γυμνισμός. Αυτό το ζήτημα δεν φαίνεται να τον απασχολεί ιδιαίτερα εδώ, όπου οι αναφορές του είναι αφενός σε μια εξιδανικευμένη, φανταστική αρχαιότητα και αφετέρου στην παράδοση της οριενταλιστικής ζωγραφικής (πρβλ. τον πίνακα Το τούρκικο λουτρό του Ingres). Πιο συγκεκριμένα, στη σύνθεση εικονίζονται νέες που παίρνουν το μπάνιο τους γυμνές σε μια πισίνα. Έχουν όλες τα μαλλιά τους πιασμένα σε ψηλό κότσο και κάποιες είναι μέσα στο νερό, άλλες κάθονται στο πλάι της πισίνας και σκουπίζονται ή λιάζονται. Το σχέδιο του Γραμματόπουλου είναι καθαρό, ακριβές αλλά στυλιζαρισμένο. Το πλάσιμο των σωμάτων παραπέμπει στη βυζαντινή ζωγραφική, ενώ το ίδιο ισχύει και για την απόδοση του τοπίου: τα κτίσματα μοιάζουν με σκηνικά, η προοπτική τους είναι δισδιάστατη, τα δέντρα έχουν επίσης διακοσμητικό χαρακτήρα. Η παράσταση παραμένει αινιγματική ως προς το θέμα της, ζητούμενο ωστόσο για τον ζωγράφο φαίνεται πως ήταν η διερεύνηση ακριβώς του ερωτικού χαρακτήρα του γυμνού γυναικείου σώματος. Το γεγονός δε πως παρατηρούμε έναν χώρο που είναι σαφώς κλειστός, απαγορευμένος στα αδιάκριτα βλέμματα, προσδίδει στο σύνολο την αίσθηση ενός ηδονοβλεπτικού, παράνομου κοιτάγματος στον ιδιωτικό βίο των γυναικών.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
