Βουλιαγμένη
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*

1  ψηφιακό αρχείο

basic type logo 1 JPEG

δείτε ή κατεβάστε το ψηφιακό αρχείο
απευθείας από τον ιστότοπο του αποθετηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
CC0



Βουλιαγμένη (EL)

Βάλιας Σεμερτζίδης (EL)

Ο Βάλιας Σεμερτζίδης (1911-1983) ήταν από τους πιο προικισμένους μαθητές του Κωνσταντίνου Παρθένη στην ΑΣΚΤ και από εκείνους που έφεραν στο έργο τους έντονη τη σφραγίδα του δασκάλου. Ωστόσο, από το 1937 και τις μελέτες του για μια μνημειακή σύνθεση με θέμα τη θυσία των γυναικών στο Ζάλογγο, άρχισε να διαφοροποιεί την παλέτα του και σταδιακά το σχέδιό του σε μια αργή πορεία προς τη διαμόρφωση του προσωπικού του ύφους. Αυτή η κατεύθυνση που εντοπίζεται ήδη στο Όργωμα (1937, Εθνική Πινακοθήκη), θα ολοκληρωθεί ουσιαστικά μέσα στην περίοδο της Κατοχής – όταν ο καλλιτέχνης θα πολιτικοποιηθεί και θα στραφεί συστηματικότερα προς μια στρατευμένη τέχνη. Στο συγκεκριμένο έργο του 1941 εικονίζεται η λίμνη της Βουλιαγμένης, ένα τοπίο που είχε απασχολήσει τον ζωγράφο και τα αμέσως προηγούμενα χρόνια. Εδώ, όμως, ο Σεμερτζίδης έχει πλέον απομακρυνθεί από τον ιδεαλισμό του Παρθένη και προετοιμάζει, ουσιαστικά, την περίοδο του βουνού (1944). Το σχέδιο είναι απλοποιημένο, με λιγότερο εξεζητημένες παραμορφώσεις και διάθεση να τονιστεί με ελάχιστα μέσα ο επιβλητικός βράχος που ορθώνεται καθ’ ύψος καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο τμήμα της σύνθεσης. Κοντά στο λιτό σχέδιο, η χρωματική παλέτα περιορίζεται σε λιγοστά, βαριά χρώματα: καφέ, λαδί, μαύρο και πικρές ώχρες περιγράφουν ένα τοπίο από το οποίο λείπει το φυσικό φως. (EL)

ζωγραφική (EL)

λαδοτέμπερα σε χαρτόνι (EL)


48 × 28 εκ. (EL)


1941 (EL)


Πολιτισμός (κουλτούρα) (EL)

Εικόνα

http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/deed.el




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.