δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
Το τοπίο της Σαντορίνης είχε απασχολήσει τον ζωγράφο και χαράκτη Ευθύμιο Παπαδημητρίου (1895-1958) ήδη από τη δεκαετία του 1930 – το 1938 είχε εκθέσει στην Α΄ Πανελλήνια Έκθεση Νεοελληνικής Χαρακτικής ένα έργο με θέμα τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική του κυκλαδίτικου νησιού. Γενικότερα τα κυκλαδίτικα σπίτια, με την κυβική μορφή τους και την οργανική ένταξή τους στο ξερό τοπίο του Αιγαίου αποτελούσαν αγαπητό θέμα για τους Έλληνες μοντερνιστές καλλιτέχνες, όπως ο Κ. Μαλέας ή ο Λ. Κογεβίνας και ειδικά τους χαράκτες – για παράδειγμα ο Άγγελος Θεοδωρόπουλος και ο Γιώργος Βελισσαρίδης έδωσαν προπολεμικά και μεταπολεμικά ανάλογα έργα. Ο Παπαδημητρίου που σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής, άρχισε να φιλοτεχνεί έργα χαρακτικής το 1917. Έζησε στο Παρίσι από το 1922 έως το 1929 και επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος και τον Μιστρά για να μελετήσει τη βυζαντινή τέχνη. Την περίοδο του Μεσοπολέμου αποτέλεσε έναν από τους πολλούς εκπροσώπους του κινήματος για «επιστροφή στην παράδοση», επιχειρώντας να συνδυάσει στα έργα του μοντερνιστικά στοιχεία με επιρροές από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Από το 1950 και μετά στράφηκε προς τον κυβισμό. Η Σαντορίνη, έργο του 1949, ανήκει σε αυτή τη μεταβατική περίοδο του ύφους του. Χωρίς να έχει χάσει ακόμη τις σαφείς αναφορές του στην οπτική πραγματικότητα (όπως συνέβη λίγο αργότερα σε πολλές νεκρές φύσεις του), κινείται και εδώ σε έναν αντιρεαλιστικό δρόμο με έμφαση στην απλοποίηση και τη σχηματοποίηση. Ειδικότερα, εικονίζεται ένα τμήμα του οικισμού. Στο πρώτο επίπεδο είναι ένας ανηφορικός δρόμος, με μεγάλα λιθόστρωτα πλατώματα. Δεξιά, μια γυναίκα ανεβαίνει την ανηφόρα ιππεύοντας ένα μουλάρι. Στα δεξιά του δρόμου διακρίνεται μια φραγκοσυκιά, διακριτική υπενθύμιση του αιγαιακού τοπίου. Το μεγαλύτερο τμήμα της σύνθεσης, όμως, καταλαμβάνουν τα λευκά καμαροσκέπαστα κυκλαδίτικα σπίτια: κύβοι, καμπύλες, τετράγωνα και παραλληλόγραμμα δημιουργούν ένα πανόραμα κυβικών όγκων και επιτρέπουν στον χαράκτη ένα παιχνίδι μαζί τους, που βασίζεται πάνω στα δυνατά μαύρα περιγράμματα και το παιχνίδι ανάμεσα στο φως και τη σκιά.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
Νησί
.png){kind=logo}
1 JPEG
