Το έργο αποτελεί μια εξπρεσιονιστική απόδοση μιας ανθρώπινης μορφής, η οποία προσεγγίζει τα όρια της αφαίρεσης. Η μορφή έχει σχεδόν εξαλειφθεί και εικονίζεται στη ζωγραφική επιφάνεια μόνο το συνθετικά και χρωματικά ουσιώδες. Ο Δημήτρης Κούκος (γ. 1948) έχει συλλάβει την αίσθηση μιας καθισμένης φιγούρας με λυγισμένα γόνατα και υψωμένα χέρια. Η παλέτα που έχει χρησιμοποιήσει ο ζωγράφος κινείται σε τόνους του μπεζ, ροζ, γαλάζιο, λευκό και μαύρο, ενώ λίγο κόκκινο τοποθετείται σε συγκεκριμένα σημεία για ένταση. Πρόκειται για ένα έργο που χρονικά τοποθετείται την περίοδο που ο Κούκος χρίστηκε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών και θα μπορούσε να ειπωθεί πως είναι ενδεικτικό της φιλοσοφίας του όσον αφορά τη ζωγραφική, μια ζωγραφική του χρώματος και του συναισθήματος.
(EL)