Το έργο εικονίζει μια γυμνή γυναίκα να κάθεται με την πλάτη γυρισμένη στον θεατή σε ένα πλούσια διακοσμημένο ανάκλιντρο και ακουμπά σε λευκό ύφασμα που φωτίζει τη σάρκα της. Η μορφή βρίσκεται σε έναν χώρο αρχαιοπρεπή, όπως αρμόζει στην Πομπηία. Στο βάθος διακρίνεται άνοιγμα, από όπου ξεπροβάλει ένα τοπίο με ψηλόλιγνα δέντρα. Ο Παναγιώτης Γράββαλος (1933-2014) χρησιμοποιεί μια παλέτα που εναλλάσσει ψυχρούς και θερμούς τόνους (γκρι-κόκκινους), οι οποίοι συμπληρώνονται από ώχρες, κίτρινα, πράσινα και μπεζ. Ο τίτλος προδιαθέτει τον θεατή του έργου ότι ο ζωγράφος έχει αποτυπώσει μια στιγμή της καθημερινής ζωής των ανθρώπων της Πομπηίας λίγο πριν τη μεγάλη καταστροφή που θα προκληθεί από την έκρηξη του Βεζούβιου.
(EL)