Ο πίνακας εικονίζει τον ιερό βράχο με τον Παρθενώνα στο ψηλότερο σημείο του, ενώ στο πρώτο επίπεδο ξεδιπλώνεται το ξηρό αττικό τοπίο. Η σύνθεση ανοίγει αριστερά με τα δέντρα να οδηγούν τον θεατή στο βάθος του ζωγραφικού χώρου εκεί όπου ορθώνεται ο Παρθενώνας. Στο έργο διακρίνονται επιδράσεις από τον μεταϊμπρεσιονισμό και την Art Nouveau. Ο Κώστας Μαλέας (1879-1928) έχει δημιουργήσει διαφορετικά επίπεδα για την οργάνωση του θέματος, τα οποία ορίζονται από τη διακριτικά περιγράμματα. Οι καμπύλες γραμμές δημιουργούν φόρμες που γεμίζονται με καθαρό χρώμα χωρίς έμφαση στις σκιές. Τα σκούρα πράσινα των δέντρων πλαισιώνουν τα κίτρινα και τις ώχρες που ο ζωγράφος επέλεξε για να αποδώσει το έδαφος και τον αττικό ουρανό. Ο Μαλέας ασχολήθηκε εκτεταμένα με την αποτύπωση του Παρθενώνα. Στο έργο αυτό έχει τοποθετήσει το κυρίως θέμα στο βάθος του πίνακα αλλά στο ψηλότερο σημείο, προκειμένου να τραβά την προσοχή του θεατή. Σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον του ζωγράφου στρέφεται όχι στην ρεαλιστική απεικόνιση του θέματος αλλά στην συναισθηματική αποτύπωσή του μέσω της δύναμης των καθαρών χρωμάτων.
(EL)