Στον πίνακα παρουσιάζεται τμήμα της ευρύτερης περιοχής της Ακρόπολης, με τον Παρθενώνα να διακρίνεται στο βάθος, πίσω από μια συστάδα δέντρων. Στο πρώτο επίπεδο έχει τοποθετηθεί αριστερά ένα κτίσμα, το οποίο εισάγει το βλέμμα του θεατή στο τοπίο του δεύτερου επιπέδου, εκεί όπου πέφτει η σκιά του. Έπειτα, ακολουθούν τα ψηλά δέντρα που κρύβουν τον ιερό βράχο. Μόνο ένα μικρό τμήμα του αρχαίου ναού διακρίνεται στο βάθος. Το διάφανο, σχεδόν κρυστάλλινο, φως παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των επιπέδων αφού η εναλλαγή φωτός-σκιάς οδηγεί τον θεατή στο βάθος του πίνακα, εκεί όπου βρίσκεται –πιο φωτεινός– ο Παρθενώνας. Ο Λυκούργος Κογεβίνας (1887-1940) ασχολήθηκε με την τοπιογραφία, στην οποία εφάρμοσε τις αρχές του υπαιθρισμού για μια ζωγραφική με ελεύθερο πινέλο, καθαρό χρώμα δίχως έντονα περιγράμματα. Το χρώμα λειτουργεί ως όχημα για τη μεταφορά του συναισθήματος που το τοπίο προκαλεί στον ζωγράφο, οποίος δεν αποσκοπεί στην πιστή απεικόνιση του θέματος.
(EL)