δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : Public Domain CC0 Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
Ο Νίκος Νικολάου Νικολάου (1909-1986) γεννήθηκε στην Ύδρα και μετά τον θάνατο του πατέρα του εγκαταστάθηκαν με τη μητέρα του στην Αθήνα. Την περίοδο 1929-1936 σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον Ουμβέρτο Αργυρό. Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 είχε αναπτύξει έντονη εκθεσιακή δραστηριότητα και ήταν μέλος της καλλιτεχνικής «Ενώσεως Ελεύθεροι Καλλιτέχναι», όπου συμμετείχαν μερικοί από τους σημαντικότερους ζωγράφους της περιόδου. Την περίοδο 1936-1939 έζησε στο Παρίσι, όμως επέστρεψε στην Αθήνα το 1939 για προσωπικούς λόγους αλλά και εξαιτίας του Πολέμου. Την περίοδο της Κατοχής, ο Νικολάου άνοιξε στην οδό Πανεπιστημίου ένα κατάστημα που εμπορευόταν αντίκες και έργα τέχνης και συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες, όπως ο επιστήθιος φίλος του Γιάννης Μόραλης, αλλά και ο ζωγράφος Ερρίκος Φραντζισκάκης (1908-1958), ο οποίος ήταν από τους πρώτους σοβαρούς μελετητές της νεοελληνικής τέχνης. Μάλιστα, το 1957 εκδόθηκε από την Εμπορική τράπεζα το βιβλίο του Έλληνες ζωγράφοι του δεκάτου ενάτου αιώνος. Η ολόσωμη προσωπογραφία του Φραντζισκάκη πρέπει να φιλοτεχνήθηκε από τον Νικολάου αυτήν ακριβώς την περίοδο, δηλαδή μεταξύ 1939-1945 και σίγουρα πριν από την υφολογική διαφοροποίηση του ζωγράφου τα χρόνια περί το 1947-48. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια μικρή σπουδή περισσότερο παρά για ολοκληρωμένο πίνακα. Αυτός είναι και ο λόγος που το πορτρέτο είναι εκτελεσμένο γρήγορα, χωρίς ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια. Επιλέγοντας μια σκούρα χρωματική κλίμακα, ο Νικολάου απεικονίζει τον συνάδελφό του όρθιο, να φορά τη λευκή ρόμπα του ζωγράφου. Έχει το ένα χέρι στην τσέπη και με το άλλο κρατά ένα τσιγάρο. Αόριστα αποδίδεται και ο περιβάλλων χώρος, μολονότι γίνεται σαφές πως πρόκειται για το εσωτερικό του ατελιέ, δηλαδή τον τόπο εργασίας των ζωγράφων.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.