Ο πίνακας απεικονίζει το κεφάλι μιας γεροντικής ανδρικής μορφής σε στάση τριών τετάρτων. Στο έργο αυτό είναι εμφανείς οι επιρροές του Ανδρέα Γεωργιάδη (1892-1981) από την τέχνη του μπαρόκ της Ισπανίας και της Ολλανδίας. Ο τρόπος με τον οποίο το φως πέφτει στη μορφή, η σκούρα χρωματική παλέτα προέρχονται από την ευρωπαϊκή τέχνη την οποία ο Γεωργιάδης μελέτησε τα χρόνια των σπουδών του στο εξωτερικό. Το φως πλημμυρίζει το πρόσωπο και τον κορμό της μορφής, η οποία μοιάζει να αναδύεται από το σκοτεινό περιβάλλον. Οι έντονες αντιθέσεις φωτός-σκιάς προσδίδουν δραματικότητα στο έργο. Τα χρώματα συνδράμουν σε αυτό, καθώς ο ζωγράφος έχει επιλέξει σκούρους γήινους τόνους που κυμαίνονται από το ανοιχτό μπεζ μέχρι το σκούρο καφέ και το μαύρο, θυμίζοντας την παλέτα του Ισπανού ζωγράφου Ντιέγκο Βελάσκεθ (1599-1660). Στον Ισπανό καλλιτέχνη οφείλεται, επίσης, η έλλειψη επισημότητας που χαρακτηρίζει τον γέροντα. Ο Γεωργιάδης συνήθιζε να δουλεύει προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις και ιστορικές σκηνές κάνοντας αναφορές σε σημαντικές μορφές της Ευρωπαϊκής ζωγραφικής, ιδίως σε καλλιτέχνες του παρελθόντος, όπως συμβαίνει και στην προκειμένη περίπτωση.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
