Ο Αλέξανδρος Κορογιαννάκης (1906-1966) γεννήθηκε στα Μέγαρα και σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1920-1929) με δασκάλους τον Νικόλαο Λύτρα, τον Γεώργιο Ιακωβίδη, τον Γεώργιο Ροϊλό. Μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή ασχολήθηκε συστηματικά με τη χαρακτική και παράλληλα εργάστηκε ως σκιτσογράφος και εικονογράφος σε διάφορα έντυπα. Κατά τη δεκαετία του 1930 ο Κορογιαννάκης δραστηριοποιήθηκε μέσα από πολλές καλλιτεχνικές ενώσεις (Σύνδεσμος Σκιτσογράφων, Ένωσις Ελεύθεροι Καλλιτέχναι, Ομάς Ελλήνων Ζωγράφων Χαρακτών) και το ύφος του διαμορφώθηκε στο πλαίσιο μιας ρεαλιστικής, κοινωνικής τέχνης με έμφαση στην εικόνα του εργάτη και του αγρότη. Από την περίοδο αυτή προέρχεται και η παράσταση με τίτλο Στη βρύση, που ο καλλιτέχνης παρουσίασε στην α΄ Πανελλήνια Έκθεση Νεοελληνικής Χαρακτικής που διοργάνωσε η δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά. Η έκθεση επιβεβαίωνε με εμφατικό τρόπο την άνθηση της χαρακτικής στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1930 και η επιλογή του Κορογιαννάκη να εκθέσει εκεί το συγκεκριμένο έργο φανερώνει τη σημασία που του έδινε. Άλλωστε το έργο εντάσσεται σε μια ευρύτερη σειρά συνθέσεων όπου πρωταγωνιστούν αγρότισσες (βλ. τα έργα Πλύστρες και Θέρος, επίσης στη συλλογή του Μουσείου), τις οποίες ο Κορογιαννάκης αποδίδει με ρεαλιστικό τρόπο αλλά, την ίδια στιγμή, και με διάθεση εξιδανίκευσης και ηρωποίησης. Εδώ, εικονίζονται στο πρώτο επίπεδο δύο γυναίκες: μια νέα στα δεξιά προσπαθεί να στηρίξει ένα βαρέλι με νερό στον ώμο της, ενώ αριστερά μια μεγαλύτερή της τη συνδράμει. Πίσω αριστερά, μια γυναίκα γεμίζει νερό ένα δοχείο, ενώ στο βάθος δυο άλλες περπατούν κουβαλώντας βαρέλια. Το σχέδιο, παρά το γενικευτικό του χαρακτήρα και την τάση για σχηματοποίηση των σχημάτων, είναι ρεαλιστικό, με κάποια εξπρεσιονιστικά στοιχεία, τα οποία φανερώνουν επιρροές από τη γερμανική χαρακτική της περιόδου.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
