Το συγκεκριμένο χαρακτικό, γνωστό επίσης με τον τίτλο Τοπίο Κέρκυρας, δημοσιεύτηκε πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1916στο τέταρτο τεύχος του περιοδικού Κερκυραϊκή Ανθολογία, που εξέδιδε η Συντροφιά των εννιά, μια καλλιτεχνική ομάδα της Κέρκυρας στην οποία μετείχε ο Μάρκος Ζαβιτζιάνος (1884-1923). Εικονογραφούσε το διήγημα της Ελένης Θεοτόκη «Ο γυρισμός». Στο έργο εικονίζεται ένας επαρχιακός δρόμος, ο οποίος περνά μέσα από την κερκυραϊκή εξοχή. Στις μαλακές πλαγιές εκατέρωθεν του δρόμου διακρίνονται δέντρα αλλά και κάποιες ανθρώπινες κατασκευές (σπίτια καi αποθήκες). Κεντρική φυσιογνωμία, ωστόσο, είναι μία γυναίκα η οποία προχωρεί προς το βάθος, καβάλα στο γαϊδουράκι της. Οι μακριές σκιές που πέφτουν στον δρόμο φανερώνουν πως πλησιάζει η ώρα της δύσης, στοιχείο που φανερώνει ότι η γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι από τις αγροτικές εργασίες. Δικαιολογείται, έτσι, και η σύνδεση του έργου με το διήγημα. Το έργο ξεχωρίζει χάρη στην απλή και εύληπτη σύνθεσή του, αλλά και λόγω της ρεαλιστικής απόδοσης του θέματος, χωρίς εξιδανικεύσεις ή ιδεαλιστικές αναφορές. Ο Ζαβιτζιάνος που σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στο Μόναχο και έζησε το διάστημα 1909-1910 στο Παρίσι, ήταν στενός φίλος του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, αδελφού της Ελένης Θεοτόκη-Παρασκευοπούλου. Ανέπτυξε στην Κέρκυρα έντονη πολιτική και πνευματική δραστηριότητα, ιδρύοντας το 1911 μαζί με τον Θεοτόκη τον Σοσιαλιστικό Όμιλο και μετέχοντας, το 1914 στην ίδρυση της Συντροφιάς. Ο ίδιος ασχολήθηκε εξίσου με τη ζωγραφική και τη χαρακτική, βλέποντας τη δεύτερη κυρίως στο πλαίσιο της εικονογράφησης βιβλίων και περιοδικών. Σήμερα, ωστόσο, το χαρακτικό του έργο θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό και ο ίδιος αναγνωρίζεται ως ένας από τους προδρόμους της νεοελληνικής χαρακτικής
(EL)