Ο Σαράντης Καραβούζης (1938-2011) γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1959-1963), με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη. Το 1967 πήγε με υποτροφία στο Παρίσι για ν συνεχίσει τις σπουδές του. Εκείνη την περίοδο διδάχθηκε και τις τεχνικές της χαρακτικής. Οι πρώτες του ξυλογραφίες χρονολογούνται από το 1969. Ωστόσο, ο καλλιτέχνης ασχολήθηκε κυρίως με τη χαλκογραφία και, μετά το 1978, με τη λιθογραφία. Στη συγκεκριμένη λιθογραφία ο καλλιτέχνης πραγματεύεται ένα από τα αγαπημένα του μοτίβα: την ανοιχτή πόρτα και δίπλα την άδεια πολυθρόνα. Ειδικότερα, εικονίζεται ένα εσωτερικό. Στο πάτωμα, δεξιά, υπάρχει μια μικρή μπάλα, ακριβώς μπροστά από τη μισάνοιχτη, δίφυλλη πόρτα. Στην αριστερή πλευρά του πίνακα τοποθετείται μια καρέκλα σκεπασμένη με λευκό ύφασμα. Από το άνοιγμα της πόρτας γίνεται ορατός ένας δεύτερος χώρος, με πορτοκαλί τοίχο, ενώ βαριές σκιές πέφτουν πάνω στο δάπεδο, καλλιεργώντας την αίσθηση ενός θεατρικού φωτός που εισβάλλει στην παράσταση από τα δεξιά. Το σχέδιο είναι ρεαλιστικό και η απόδοση των πραγμάτων υπακούει στους κανόνες της προοπτικής. Αλλά η εικόνα δεν είναι του πραγματικού κόσμου. Η αινιγματική ατμόσφαιρα φανερώνει πως η τέχνη του Καραβούζη κινείται μέσα στο πλαίσιο της μεταφυσικής ζωγραφικής αφομοιώνοντας επιρροές από το έργο του Giorgio de Chirico, του Carlo Carra, του Giorgio Morandi. Τον Έλληνα ζωγράφο απασχολεί ιδιαίτερα το ζήτημα της απουσίας, της μοναξιάς. Στις εικόνες του, όπως εδώ, απουσιάζει η ανθρώπινη μορφή αλλά υπονοείται. Η παρουσία-απουσία μέσα στον απλό, καθημερινό χώρο, μιλάει με τρόπο ποιητικό για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, για τη συναισθηματική επαφή που παραμένει πάντα ένα αίνιγμα.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
