Η ξύλινη κατασκευή εικονίζει μια ομάδα τυποποιημένων ανδρών, τα ανθρωπάκια, στην κορυφή μιας κατασκευής, η οποία απολήγει σε ρόδες. Η κατασκευή έχει μεγάλο ύψος (περ. 2 μέτρα) και είναι βαμμένη σε κάθετες ζώνες (λευκές και κόκκινες). Τα ανθρωπάκια, αντίθετα, αποδίδονται σε τόνους του άσπρου μαύρου μέχρι τους ώμους να κοιτούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Φορούν το τυπικό κοστούμι με διαφορετικά μοτίβα, γραβάτα και καπέλο. Τα περιγράμματα είναι σαφή και έντονα, ώστε να διαχωρίζουν την κάθε μορφή από τη διπλανή της παρά την εγγύτητα που τις χαρακτηρίζει. Το έργο διακρίνεται για την έντονη χρωματική αντίθεση (άσπρο, μαύρο, κόκκινο), τον ρυθμό και την αυστηρότητα της σύνθεσης. Ο Γιάννης Γαΐτης (1923-1984) εμπνεύστηκε την τυπική ανδρική φιγούρα, τα ανθρωπάκια, το 1968. Έκτοτε, η μορφή αυτή κυριάρχησε στο έργο του. Στην Ελλάδα υπάρχει Δικτατορία και ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τα ανθρωπάκια για να δείξει ότι η ανθρωπότητα μπορεί να αποδειχθεί λιγότερο ανθρώπινη, αφού δεν έχει μείνει τίποτα από την πνευματική, ηθική, κοινωνική συνέπεια.
(EL)