Μπροστά από την άδεια αλλά σημαιοστόλιστη προκυμαία, ένα μικρό καΐκι, επίσης κατάφορτο με σημαιάκια, χορεύει στα κύματα. Πέρα από την ταραγμένη θάλασσα, στη γραμμή του ορίζοντα, υψώνονται χαμηλά βουνά και ο ουρανός βαμμένος στα χρώματα του δειλινού. Παρά την ειδυλλιακή ατμόσφαιρα, το τοπίο εκπέμπει μια ανησυχία στον θεατή, κυρίως λόγω του ταραγμένου καιρού. Το σχέδιο είναι απλοϊκό, βασισμένο σε καθαρές γραμμές και σχήματα, παραπέμποντας εξίσου στη λαϊκή και την παιδική τέχνη και φανερώνοντας με αυτόν τον τρόπο τις επιρροές του ζωγράφου Παπανάκου από τον Ρέγκο και τον Πεντζίκη όσο και τον ναΐφ χαρακτήρα του. Ο αυτοδίδακτος καλλιτέχνης Πάνος Παπανάκος (1930-1999) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Όταν ήταν μαθητής στο Πειραματικό Σχολείο του ΑΠΘ, είχε δάσκαλο στο μάθημα των εικαστικών τον Πολύκλειτου Ρέγκο, ο οποίος καθόρισε τη διαμόρφωσή του. Επηρεάστηκε, επίσης και από τους Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη και Νίκο Φωτάκι. Ο νεαρός Παπανάκος ακολούθησε, ωστόσο, σπουδές ιατρικής και βιοπορίστηκε ως ιατρός. Στη ζωγραφική, λοιπόν, ήταν ουσιαστικά αυτοδίδακτος. Το ύφος του χαρακτηρίζεται από αντιρεαλιστικό σχέδιο, έντονα και καθαρά χρώματα, πρωτίστως όμως από μια αφοπλιστική αφέλεια που διακρίνουν ευρύτερα τη λαϊκή τέχνη.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
