Ο πίνακας παρουσιάζει ένα δέντρο να στέκεται καταμεσής του κάμπου της Βοιωτίας. Η σύνθεση χωρίζεται σε τρεις οριζόντιες ζώνες με το δέντρο να αποτελεί τον κατακόρυφο άξονα που «σπάει» τη συνέχεια της οριζοντιότητας. Ο Θεόδωρος Λαζαρής (1882-1978) έχει χρησιμοποιήσει τρεις διαφορετικές χρωματικές περιοχές που ορίζουν τον ζωγραφικό χώρο. Στο πρώτο επίπεδο διακρίνονται κίτρινοι τόνοι (στάχυα), ακολουθεί μια λεπτότερη ζώνη πράσινου (δέντρα), ενώ το πάνω μέρος του πίνακα καλύπτεται με αποχρώσεις του μπλε-μωβ προκειμένου να αποτυπωθεί ο ουρανός. Ο ζωγράφος τοποθετεί το δέντρο σε τέτοιο σημείο, ώστε το σκούρο πράσινο του φυλλώματος να εισχωρεί στα μαβιά σύννεφα. Το τοπίο αποδίδεται με αδρές, ελεύθερες πινελιές που συντάσσονται με την τάση που επικρατεί στην ελληνική τέχνη της περιόδου, τον υπαιθρισμό, όπου το καθαρό χρώμα τοποθετείται στον πίνακα με μεγαλύτερη ελευθερία προκειμένου ο ζωγράφος να εκφράσει μέσα από αυτό το προσωπικό του συναίσθημα δίχως να τον ενδιαφέρει η ρεαλιστική απεικόνιση του θέματος. Ο κάμπος της Βοιωτίας αποτελεί μια προσωπική αποτύπωση της ιδιαίτερης πατρίδας του ζωγράφου με ένα αντινατουραλιστικό λεξιλόγιο, βασισμένο στην χρωματική επιπεδότητα και την αδρή πινελιά.
(EL)
Second-order administrative division
.png){kind=logo}
1 JPEG
